x تبلیغات
مشاوره ازدواج

روانشناسی کودکان:کودکان و مشکلات صبحگاهی

 اگر روز آغاز خوبی داشته باشد، امکان بیشتری وجود دارد که هم والدین و هم بچه‌ها روز خوبی در پیش داشته باشند. با این حال، ما اغلب چنان گرفتار عادت‌ها و وظایفمان در زمینه بیدار کردن به موقع، مراقبت از بهداشت کودک، فراهم آوردن غذا، رسانیدن کودک و رتق و فتق امور هستیم که این درگیری‌های اجتناب‌ناپذیر صبحگاهی می‌توانند تمام روز را خراب کنند.


در این مقاله کوشش خواهیم کرد تعدادی از مشکلات والدین و کودکان که معمولا موجب گرفتاری‌های صبحگاهی می‌شود و همچنین راه‌هایی که می‌توان از آنها اجتناب کرد یا تغییرشان داد را مورد بحث قرار دهیم. هنگامی که راه‌های پیشنهادی را امتحان کردید، مشاهده خواهید کرد که این راه‌حل‌ها چه تغییر عمیقی در شروع برنامه‌های روزانه خانواده شما و همچنین دیدگاه مثبت‌تر اعضاء خانواده نسبت به یکدیگر و نسبت به روز در پیش‌رو، ایجاد خواهد کرد.

نظر مشاور کودک در مورد کودک سحرخیز
کودکانی که صبح‌ها خیلی زود از خواب برمی‌خیزند: زمانی که کودک شما صبح‌ها چنان زود از خواب برمی‌خیزد که باعث دردسر شما می‌شود، چه کاری می‌توانید انجام دهید؟ اگر کودک شما با زود برخاستن، خواب شما را برهم می‌زند و یا با پرسه زدن خودسرانه در اطراف خانه موجب نگرانی شما می‌شود، می‌توانید به او یاد دهید که در چنین مواقعی دوباره به خواب برود و یا به آرامی در رختخواب خود بازی کند. ولی در درجه اول باید بررسی کنید که آیا میزان خواب او کافی است یا نه.

واقعیت این است که بعضی از کودکان به خواب بسیار کم‌تری نسبت به کودکان دیگر نیاز دارند. میزان خواب کافی در مورد یک کودک می‌تواند دوازده ساعت و در مورد کودک دیگر هشت ساعت باشد. گاهی کم‌خوابی می‌تواند نشانگر فعال بودن بیش از حد باشد ولی معمولا صرفا نمایانگر تفاوت بین افراد است. اگر میزان خواب کودک شما آن قدر نیست که روز را به خوبی بگذراند، وظیفه شما این است که به او یاد بدهید هنگامی که از خواب برمی‌خیزد،

چطور مجددا به خواب برود و یا این که چطور بیشتر بخوابد. ولی اگر با این مقدار خواب، کاملا راحت و شاداب است وظیفه شما این است که به او یاد دهید تا رسیدن موقع مناسب برای بیدار شدن سایرین، در یک مکان امن و یا رختخواب به آرامی و بدون سروصدا بازی کند.روانشاسی کودک

تعیین وضعیت خواب کودک
با پرسش‌های زیر می‌توانید وضعیت کلی خواب کودک را تعیین کنید:

۱- آیا کودک همیشه نسبت به همسالانش کمتر می‌خوابد؟

۲- هر شب چند ساعت می‌خوابد؟

یک هفته میزان خواب شبانه کودک را یادداشت کنید و سپس میانگین آن را محاسبه نمایید. متوسط خواب شبانه کودک چقدر است؟

۳- آیا میزان خواب کودک هر شب تقریبا یکسان است و یا این که تفاوت زیادی بین مقدار خواب او در شب‌های مختلف وجود دارد؟

۴- آیا معمولا کودک صبح‌ها شاداب است؟ آیا تا هنگام خواب بعدازظهر یا خواب شب «دوام» می‌آورد و یا این که مجددا به خواب می‌رود؟

اگر میزان خواب شبانه کودک تقریبا هر شب به یک اندازه است و معمولا صبح‌ها شاداب است، احتمالا خوابش کافی است و تنها باید آموزش ببیند که وقتی شب‌ها به خواب نمی‌رود یا این که صبح‌ها زود از خواب بیدار می‌شود، به آرامی در رختخواب بازی کند. اگر کودک به خواب بیشتری نیاز دارد، می‌توانید روش‌های زیر را به کار گیرید تا با تغییر عادت‌های خوابیدن، کودک بتواند بیشتر بخوابد:

آموزش زمانبندی خواب به کودک
چطور به کودکان آموزش دهیم که بیشتر بخوابند. بعضی از کودکان به راحتی به خواب می‌روند، ولی عادت دارند قبل از ساعت مقرر از خواب برخیزند. راه حل‌های زیر می‌توانند به چنین کودکانی بیاموزند چطور تا رسیدن ساعت مناسب برای بیدار شدن، مجددا به خواب روند.

قاطع باشید. هنگامی که کودک زود از خواب برمی‌خیزد، با قاطعیت از او بخواهید که دوباره بخوابد و یا این که تا هنگامی که به سراغش نرفته‌اید در رختخواب بماند. در مورد بعضی از کودکان همین کافی است؛ البته به شرط آن که کودک حس کند شما واقعا این حرف را جدی می‌زنید.

انتظار معجزه نداشته باشید. بیشترین چیزی که می‌توانید انتظار داشته باشید، افزایش تدریجی زمان خوابیدن است. اگر کودک نوپای شما ساعت ۶ صبح از خواب برمی‌خیزد، از او انتظار نداشته باشید که روز بعد ساعت ۸ صبح از خواب برخیزد. اگر فردای آن روز ساعت شش و پانزده دقیقه و روز بعد ساعت شش و سی دقیقه از خواب برخیزد، پیشرفت زیادی کرده است. سعی کنید در این مورد به تدریج به حالت ایده‌آل برسید.

به کودک اطمینان خاطر بدهید. بعضی از کودکان نگران این هستند که مبادا بیش از حد بخوابند. آنها را مطمئن کنید که در صورت لزوم آنها را از خواب بیدار خواهید کرد. و یا این که بالای سر آنها ساعت زنگ‌دار بگذارید.

قانون «پنج دقیقه صبر کن» را اجرا کنید. احتمالا شما نیاز دارید که به جای کودک، خودتان را تقویت کنید. هنگامی که صدای گریه و یا حرکت کردن کودک را شنیدید، سریعا سراغ او نروید. ابتدا پنج دقیقه صبر کنید و سپس به اتاق او بروید؛ مگر مواقعی که فکر مبی‌کنید کودک واقعا مشکلی دارد. بعد از چند روز می‌بینید که کودک بلافاصله یا کمی بعد دوباره به خواب می‌رود. اگر هنوز زود از خواب برمی‌خیزد، دوباره این قانون را به کار ببرید.
 

به کودک پاداش دهید. در مورد کودکی که حرف‌ها را به خوبی می‌فهمد، می‌توانید از پاداش دادن استفاده کنید. این روش معمولا در مورد کودکان بالای سه سال به خوبی موثر واقع می‌شود. برای کودک اهداف جزئی انتخاب کنید تا به تدریج به آنها برسد.

اگر به عنوان پاداش به کودک یک اسباب‌بازی می‌دهید، اطمینان حاصل کنید که اگر بدون حضور شما با آن بازی کند، خطری او را تهدید نمی‌کند. کودکان را با اسباب بازی‌هایی که به راحتی از یکدیگر جدا می‌شوند و به صورت اجزاء کوچک قابل بلع درمی‌آیند، تنها نگذارید. همچنین در مورد اسباب بازی‌هایی که سیم دارند احتیاط کنید. ممکن است بخواهید که جدول جایزره را با مورد بعدی (تمرین مثبت) همراه کنید.
 
 

مشاور کودکان آنلاین:چگونگی تنبیه کودک

 همه والدین در مورد تنبیه کودک، عقاید شخصی مخصوصی دارند. چه آنهایی که آن را می‌پذیرند و یا رد می‌کنند، از تنبیه به عنوان یک روش آموزشی مناسب برای کودکانشان استفاده می‌کنند. وقتی که کودکتان را به اتاقش می‌فرستید، زمان تماشا کردن تلویزیون را محدود می‌کنید و به او اجازه بارزی کردن با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش را نمی‌دهید؛ یا وقتی که به یکباره و به دنبال نزدیک شدن کودک به اجاق گاز، ناگهان فریاد می‌کشید: «نکن!» در واقع برای اصلاح رفتارها از اصول تنبیه استفاده کرده‌اید.


اگر می‌توانستیم کودکانمان را فقط با استفاده از روش‌های مثبت تربیت کنیم، خیلی عالی بود؛ اما نمی‌توانیم. برای آموختن الگوهای رفتاری شایسته، هم روش‌های مثبت و هم منفی لازم هستند. ما قصد نداریم تنبیه را بپذیریم یا رد کنیم. بلکه می‌خواهیم روش آن را بیاموزیم تا هنگامی که تنبیه به عنوان یک روش تربیتی ضروری بود، تاثیر بیشتری داشته باشد.مشاورکودک انلاین

تنبیه به تنهایی نمی‌تواند نتایج دلخواه را فراهم کند. زیرا به‌طور کلی روشی منفی است. این روش به کودک می‌آموزد که چه کاری را نباید انجام دهد. اما نمی‌آموزد که چگونه باید رفتار کند. وقتی تنبیه را بدون تقویت رفتار شایسته به کار می‌بریم، کودک نمی‌داند رفتار ناپسندش را با چه رفتاری جایگزین کند.

هیتر سه ساله برای رسیدن به یک لیوان از صندلی بالا می‌رود. مادرش او را از صندلی پایین می‌گذارد و به خاطر بالا رفتن از آن، او را سرزنش می‌کند. هیتر گریه می‌کند و می‌گوید، «دیگه نمی‌روم بالا، مامان». تا این مرحله خوب است؛ اما این دختر بچه نمی‌آموزد که می‌تواند از جایی امن‌تر لیوان بردارد، یا دفعه بعد باید از کسی کمک بخواهد. او آموخته است که چه کاری ر نکند؛ ولی یاد نگرفته است که چه باید بکند.

به علاوه، تنبیه وقتی موثر است که وقتی باشد چون وقتی از یک تنبیه به دفعات زیاد استفاده شود، تاثیرش را از دست می‌دهد. والدین مکررا چیزهایی شبیه این را به ما می‌گویند: «اولین باری که کارل را تنبیه بدنی کردم، خیلی گریه کرد و پس از آن، برای مدت طولانی رفتارش تصحیح شد، اما حالا که مرتبا به خاطر رفتارهای نادرستش تنبیه بدنی می‌شود، هیچ تاثیری ندارد و به نظر نمی‌رسد که به هیچ وجه اهمیتی بدهد.» این یک واکنش تطبیقی کلاسیک است، و به سبب همین اثر است که ما تنبیه بدنی را به عنوان شکلی از تنبیه توصیه نمی‌کنیم.

از آنجای یکه گاه تنبیه به عنوان یک روش مدیریت، لازم می‌شود، این پرسش شکل می‌گیرد که: پس چه وقت و چگونه می‌توانیم از آن استفاده کنیم؟ ما این اصول را پیشنهاد می‌کنیم:

تنبیهی را انتخاب کنید که رفتار ناخواسته را کاهش دهد

تنبیه فقط هنگامی موثر قلمداد می‌شود که بروز رفتار نامناسب را کاهش دهد. در بسیاری از مواقع، کودکان را برای تنبیه به دفتر مدیر مدرسه می‌فرستند؛ ولی همان‌طور که انتظار می‌رود، نتیجه‌ای عاید نمی‌شود. دانش‌آموز از انجام تکالیف ودداری می‌کند و از منتظر ماندن در دفتر مدرسه لذت می‌برد، پس رفتارش با بی‌توجهی تقویت می‌شود.

تنبیه بدنی، ایجاد محدودیت و گرفتن اسباب بازی‌ها یا امتیازات خاص (مانند تماشای کارتون) در صورتی «تنبیه» تلقی می‌شوند که موثر واقع شوند.

برای نمونه، مایکل نه ساله را به خاطر کتک زدن خواهرش به اتاقش فرستادند، او در آنجا با کامپیوتر و اسباب بازی‌هایش مشغول بازی شد. وقتی مادرش به او گفت که می‌تواند از اتاق بیرون بیاید، در حال تماشای کارتون مورد علاقه‌اش بود. او حتی فراموش کرده بود که تنبیه شده است. به علاوه، وقتی از اتاق خارج شد، خواهرش را دوباره کتک زد تا باز به اتاقش فرستاده شود.

پس نصیحت ما این است که نخست نتایج تنبیه را بررسی کنید. اگر رفتار هدف کاهش یافته بود، می‌توانید دوباره از آن نوع تنبیه استفاده کنید. در غیر این صورت، تکرار آن تنبیه سودی ندارد و باید روش دیگری را بیازمایید.

در تنبیه زیاده‌روی نکنید

اگر بیش از حد از تنبیه استفاده کنید، کودک شما به آن عادت خواهد کرد و تنبیه تاثیر خود را به تدریج از دست خواهد داد. هر اقدامی ـ اگر هم موثر باشد ـ شامل ممنوع کردن تماشای تلویزیون، تنبیه‌های بدنی و غیره با استفاده بیش از حد تضعیف می‌شود و اثر مورد نظر شما را ایجاد نخواهد کرد.

از تنبیه در کنار روش‌های مثبت استفاده کنید

وقتی تنبیه را به عنوان یک روش انتخاب می‌کنید، باید به کودک آموزش نیز بدهید. تنبیه به تنهایی رفتار خوب را به کودک نمی‌آموزد. برای تشویق کودک به انجام آنچه می‌خواهید، باید تفهیمش کنید، به او آموزش دهید و در صورت اصلاح رفتار مزبور، پاداشی برایش در نظر بگیرید. اگر کودکتان را به خاطر دویدن به سمت خیابان تنبیه کردید، سپس باید روش عبور از خیابان را به او آموزش دهید. و در نهایت به خاطر منتظر ماندن در کنای خیابان یا عبور محتاطانه از خیابان، او را تحسین کنید. با این روش، تاثیر تنبیه بیشتر خواهد شد.

تنبیه را به تعویق بیندازید

اگر قصد تنبیه کودکتان را دارید، درست پس از رفتار ناپسندش این کار را انجام دهید. رفتار انسان را پیامدهای بدون وقفه کنترل می‌کنند. (این پیامدها می‌توانند مثبت یا منفی باشند) پس صبر نکنید تا «بابا بیاد خونه». تا عصر یا فردا یا هفته بعد صبر نکنید. هر تنبیهی، اثرش را با گذشت زمان از دست می‌دهد و ممکن است کودک نتواند ارتباط تنبیه را با عمل ناپسندش درک کند.
 

همیشه پیامدها را تشریح کنید

کودک باید بداند چه رفتاری شما را ناراحت می‌کند و در صورت پافشاری در انجام آن، واکنش شما چه خواهد بود. تصمیم خود و پیامدهای نادیده گرفتن آن عمل را به او بگویید.

ثابت قدم باشید

تنبیه موثر نه تنها یک تنبیه بدون وقفه است، بلکه تنبیهی است که برای کودک قابل پیش‌بینی باشد. تنبیه باید در تمام مواردی که آن رفتار ناپسند سر می‌زند، انجام شود. اگر به کودکتان گفته‌اید که در صورت پرت کردن عروسکش، آن را از او خواهید گرفت، پس از هر بار پرت کردن به وعده خود عمل کنید تا همیشه منتظر پیامدهای رفتار ناپسند خود باشد.
 
 

اختلالات یادگیری

 اختلالات یادگیری برای توصیف ناتوانی در  حفظ و تعمیم مهارت ها یا اطلاعات خاص به دلیل کمبود توجه، حافظه یا استدلال است که بر عملکرد تحصیلی تأثیر می گذارد. ناتوانی های یادگیری یا اختلالات یادگیری، نقص در نوشتن، خواندن یا حساب هستند. کودکان مبتلا به اختلال یادگیری در یادگیری مشکل دارند و علیرغم تمرین های مداوم و فشرده، به اهداف تعیین شده یادگیری دست نمی یابند.


با درک انواع مختلف اختلالات یادگیری و علائم آن ها، شما می توانید چالش های خاصی که کودکتان با آ نها مواجهه می شود را کشف کنید و یک برنامه درمانی مؤثر را محیا کنید. مرکز مشاوره ستاره ایرانیان درمان تضمینی اختلالات یادگیری کودکان را ارائه می دهد، مشاوران این مرکز به صورت تخصصی دوره های درمان را گذرانده و علاوه بر این مرکز ستاره با کمک دستگاه های به روز دنیا بدون هیچ عوارض جانبی عملکرد تحصیلی و شخصی کودک شما را به بالاترین حد می رساند.

برای مطالعه بیشتر: تشخیص اختلالات و ناتوانی­ های یادگیری

اختلالات یادگیری چیست؟
اختلال یادگیری باید از ناتوانی ذهنی (که قبلاً به عنوان ناتوانی ذهنی شناخته می شد) متمایز شود، اختلال یادگیری در کودکان با هوش طبیعی یا حتی بالاتر از حد متوسط ​​رخ می دهند. اختلالات یادگیری فقط بر عملکردهای خاص تأثیر می گذارد، در حالی که در کودک دارای ناتوانی ذهنی، عملکرد شناختی مناسب را ندارند. انواع ناتوانی های یادگیری شامل سه نوع زیر است:

اختلالات خواندن
اختلال در بیان نوشتاری
اشکالات محاسباتی
به عنوان مثال، یک کودک با ناتوانی های یادگیری با حساب و کتاب مشکل زیادی دارند، اما هیچ مشکلی در زندگی در خواندن، نوشتن و سایر زمینه ها ندارند. نارساخوانی شناخته شده ترین شکل ناتوانی های یادگیری است. اختلالات یادگیری هیچ ارتباطی با مشکلات یادگیری ناشی از اختلالات بینایی، شنوایی، هماهنگی یا ذهنی ندارد. با این حال، این مشکلات می تواند در کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری نیز رخ دهد.

علل اختلالات یادگیری
بسیاری از والدین خودشان را مقصر اختلال یادگیری فرزندشان می دانند اما کودکان می توانند با ناتوانی یادگیری به دنیا بیایند و یا در حین رشد به آن دچار شوند. در حالی که علل دقیق ناتوانی های یادگیری مشخص نیست، اما به دو قسمت قبل و بعد از تولد تقسیم می شود:

اولین دلیل اختلال یادگیری شامل شرایط پزشکی مادر یا استفاده از داروهای غیرمجاز در دوران بارداری مادر، عوارض بارداری یا زایمان (مانند پره اکلامپسی یا زایمان طولانی) و مشکلات نوزاد در زمان زایمان (مانند نارس بودن ، وزن کم هنگام تولد، یرقان یا زایمان زودرس).
پس از تولد، عوامل احتمالی شامل قرار گرفتن در معرض آسیب های محیطی مانند سرب، عفونت های سیستم عصبی مرکزی، سرطان و درمان های آن، سوءتغذیه و انزوای شدید اجتماعی، یا بی توجهی یا سوء استفاده عاطفی است. حوادثی که در دوران کودکی رخ می دهد، مانند کودک آزاری و بدرفتاری نیز در ایجاد ناتوانی های یادگیری نقش دارند بنابراین تمام این عوامل باید بررسی شود در صورتی که کودک آزاری و آسیب های محیطی متوقف نشد درمان نتیجه بخش نخواهد بود.
شایع ترین انواع اختلالات یادگیری
نارساخوانی: شناخته شده ترین و بیش ترین اختلالات یادگیری در کودکان، نارساخوانی است. کودکان مبتلا به نارساخانی در یادگیری خواندن و نوشتن مشکل دارند. آن ها حروف را با هم مخلوط می کنند، بدون توقف می خوانند یا اشتباهات املایی یکسانی را بارها و بارها انجام می دهند.
دیسگرافی: برخی از کودکان از اختلال همزمان خواندن و املاء رنج نمی برند، بلکه تنها از یکی از این دو رنج می برند. کودکانی که تنها در نوشتن مشکل دارند، دچار دیسگرافی می شوند. این اختلال در نوشتن در حذف حروف، حروف ناهماهنگ و مشکل در تشخیص صداهای متفاوت ظاهر می شود.
دیسکالکولیا: دیسکولیا نوعی اختلال اعداد است که به صورت محدود تر میان کودکان دیده می شود. کودکان مبتلا به اختلال حساب در یادگیری حساب مشکل دارند. آن ها فاقد درک اعداد و کمیت هستند. به همین دلیل است که آن ها به زمان طولانی تری برای حساب کردن نیاز دارند و در شمارش اشیا یا خواندن ساعت با مشکل روبرو می شوند.
دیسپراکسی: دیسپراکسی یک اختلال رشدی در مهارت های حرکتی و هماهنگی است و به خودی خود یک اختلال یادگیری نیست، اما در اکثر موارد مشاهده می شود که عملکرد مدرسه را مختل می کند. به نظر می رسد کودکان مبتلا به این اختلال رشد کنترلی بر بدن خود ندارند. حرکات ناهماهنگی انجام می دهند.
ADHD: مانند دیسپراکسی، اختلال کم توجهی بیش فعالی ADHD یک ناتوانی یادگیری به معنای سنتی نیست، اما اغلب با مشکلات یادگیری همراه است و یکی از شایع ترین اختلالات روانی در کودکان و نوجوانان است.  کودکان مبتلا به ADHD اغلب بی قرار، تکانشی هستند و نمی توانند یک جا بنشینند، علاوه بر این در کلاس توجه کافی را نداشته و حتی حواس دیگران را نیز پرت می کنند.
درمان اختلالات یادگیری
برنامه درمانی مرکز درمان اختلالات یادگیری ساده مخصوصاً برای مشکلات یادگیری و نیازها و درمان اختلالات یادگیری در دانش آموزان ابتدایی و بالاتر طراحی شده است و درمانی تضمینی را فراهم می کند.

۱.اختلالات و ناتوانی های یادگیری را مشاهده و درک کنید.
همه کودکان نیاز به عشق، دلگرمی و حمایت دارند و برای کودکان دارای ناتوانی های یادگیری این چنین تقویت مثبتی می تواند در اطمینان بخشی به کودکان برای ایجاد حس اعتماد به نفس قوی، اطمینان و عزم بر ادامه زندگی حتی با وجود سختی ها مفید باشد. به خاطر داشته باشید که هنگام جستجوی روش هایی برای کمک به کودکان دارای ناتوانی های یادگیری شما به طور غیر مستقیم به دنبال روش هایی باشید بلکه در کمک به خودشان کاری انجام داده باشید. وظیفه شما به عنوان یک والد، درمان ناتوانی یادگیری نیست بلکه بگذارید کودکتان ابزارهای هیجانی و اجتماعی مورد نیاز را از نزدیک لمس و تجربه کند تا با چالش ها و احساسات ناخوشایند روبرو شود.

در نهایت، مواجهه و غلبه با چالشی مانند ناتوانی یادگیری می تواند به کودکتان در رشد انعطاف پذیری بیشتر و قوی ترشدن کمک کند. همواره به یاد داشته باشید روشی که شما به چالش ها واکنش نشان می دهید تأثیر زیادی در عملکرد کودکتان خواهد داشت. طرز برخورد خوب، مشکلات مرتبط با ناتوانی یادگیری را حل نخواهد کرد بلکه به کودکتان حس امید و اطمینانی می دهد که آن مشکلات قابل اصلاح بوده و آنکه او سرانجام موفق خواهد شد.

۲. نکاتی برای مواجهه با ناتوانی یادگیری کودکتان
در نگریستن به یکسری چیزها روشن فکر باشید ناتوانی یادگیری غیرقابل درمان نیست. به خودتان یادآور شوید که هرکسی ممکن است با موانع موجود در فرآیند یادگیری مواجهه شود. این نکته برای شما به عنوان والدین گفته می شود تا به کودکتان آموزش دهید که چگونه با موانع روبرو شوند بدون اینکه ناامید شوند یا احساس شکست کنند. اجازه ندهید امتحانات، مقررات تحصیلی و کاغذبازی های مداوم، شما را از هدف اصلی تان از جمله حمایت های زیاد هیجانی و اخلاقی کودکتان دور کند.
 

۳. خودتان متخصص شوید.
برای تشخیص و درمان اختلالات یادگیری در کودکان ابتدایی تحقیقات خود را انجام دهید و خود را با پیشرفت های موجود در برنامه ها، درمان ها و تکنیک های آموزشی ناتوانی یادگیری به روز و هماهنگ کنید. ممکن است شما در ابتدا از طریق دیگران از جمله معلمان، درمانگران، پزشکان برای جستجوی راه حل ها ترغیب شوید. اما شما نخستین متخصص کودکتان هستید پس سعی کنید زمانی که نیاز به یافتن ابزارهایی است که کودکتان نیاز دارد مسئولیت پذیر باشید و این دوره را مدیریت کنید.


اختلالات یادگیری
۴. از کودک خود حمایت کنید.
شما ممکن است بارها مجبور شوید سکوت را برای ارائه خدمات خاص به کودکتان بشکنید. نقش خود را به عنوان یک والد مسئولیت پذیر و حامی بپذیرید و در پرورش مهارت های اجتماعی قدم بردارید. گاهی اوقات ممکن است ناامید شوید اما گاهاً با حفظ خونسردی و معقول بودن و در عین حال قاطعیت، شما متوجه تفاوت زیادی در رفتار کودکتان خواهید شد.
 
 

عوارض ترس در کودکان

 عوارض ترس در کودکان چیست؟ چه چیزی باعث ترس شدید کودک می شود؟ چگونه می توان ترس را در کودک کاهش داد؟ یکی از مسائل رایج و شایع میان کودکان ” ترس ” است. مطالعات و بررسی های مختلفی که انجام شده، نشان می دهد که کودکان بهنجار به نحو شگفت آوری دچار ترس های متفاوتی هستند. اگرچه که ترس در میان کودکان امری رایج است، اما ترس های شدید چندان متداول نیستند.


به گونه ای که عده ای از روان شناسان معتقد هستند که ترس یک غریزه و میل باطن ست که بر اساس حکم این غریزه، کودک دوست دارد که بترسد و به نوعی از این ترس لذت می برد.

روانشناسی ترس کودکان
ترساندن کودکان یک عامل بسیار مخرب و زیان آور هم برای خود کودک و هم برای والدین می باشد، لذا بجای آن که برای پیش گیری از کار خلافی که کودک انجام خواهد داد، از ترساندن استفاده شود، بهتر است که از همان ابتدای زندگی کودک یعنی از هنگامی که کودک به تدریج در حال رشد است، به گونه ای پرورش داده شود که بتواند با درک مفهوم کار اشتباه، از انجام دادن آن خود داری کند، نه این که از ترس تنبیه شدن و یا دیگر عوامل ترس، از آن دوری گزیند.

زیرا هنگامی که کودک به زور ترس کاری را انجام دهد یا ندهد، همان کار خلاف خواسته ها و و تمایلات بزرگترها و والدین را در نبود آن ها و یا در خفا انجام می‌دهد، و به این علت در این شرایط این اعمال را انجام می دهد که؛ زور و ترسی وجود ندارد و با شدت و وحدت بیشتری انجام می دهد و امکان دارد که به انحرافات جانبی دیگر نیز کشیده شود.

گاهی در کودکان خردسال، دیده شده که به دلیل رفتارهای نادرست بزرگترها و والدین، در کودک چنان ترسی رخنه می کند که او از دیدن اشکال مشابه به عوامل ترس نیز، شدیدا می ترسد.


عوارض ترس در کودکان
در زمینه ترس کودکان بیشتر بخوانید:

کودک ترسو

علل و درمان اختلال فوبی یا هراس

عوارض ترس در کودکان
عوارض ترس در کودکان ایجاد می شود که شاید علت آن را می توان؛ حافظه پویا و فرایندهای شناختی آن ها دانست. امکان دارد که عوامل ناآشنا در شرایطی سبب ایجاد ترس در کودک شود ( گریه کند).

۱. غریبی کردن
یکی از رایج ترین و شایع ترین عوارض ترس در کودکان ” غریبی کردن ” است. وقتی کودک با یک فرد غریبه رو به رو می شود ، بغض می کند، نگاهی به مادر و نگاهی به غریبه می کند و ترس خود را با گریه بروز می دهد و مقدار زمانی طول می کشد تا غریبه بتواند با کودک ارتباطی عادی برقرار کند.

۲. ترس از جدایی
یکی دیگر از عوارض ترس در کودکان، ” ترس از جدایی “ می باشد. اگر کودک متوجه شود که مادرش قصد رفتن دارد، بعد از چند لحظه گریه را به سر می دهد و عکس العمل ترس آلود نسبت به رفتن مادر بروز می دهد. معمولا بین ۷ تا ۱۲ ماهگی، ترس از جدایی ظاهر می شود و اوج آن ، در ۱۵ و ۱۸ ماهگی است. تدریجا که سن کودک بیشتر می شود، این گونه ترس ها نیز کمتر می شوند زیرا کودک به مرور بزرگ می شود و می تواند شرایط و موقعیت ها را درک کند و همچنین بازگشت مادرش را پیش بینی کند. تجربه های کودک در سال دوم به او کمک می کند که بتواند مشکلات ترس زا را حل کند.

پیشنهاد مشاور: اختلال هراس یا ترس در کودکان

روش برداشتن ترس بچه
هر کدام از کودکان، در مقابل موقعیت های ترسناک و ناراحت کننده، عکس العمل های خاصی را از خود بروز می دهند. ترس می تواند، از بسیاری از حوادث نامطلوب، در بسیاری از شرایط جلوگیری کند و همچنین سبب تجربه ای کافی برای انسان شود. برای از بین بردن ترس در کودکان، باید تلاش شود که بتوان محرک های ایجاد کننده ی ترس را از بین برد و یا اینکه از محیط کودک آن ها را دور کرد، زیرا به زور و اجبار کودک را نمی توان وادار کرد که در مقابل محرک های ترس زا، از خود ترس بروز ندهد.
 
زور و یا منطق و استدلال، در برطرف کردن و ازبین بردن ترس کودک، نقش تعیین کننده ای ندارند و تنها پروش بعضی از استعداد ها و همچنین کار های مثبت و آرامش اطرافیان می تواند در کم کردن و عدم بروز ترس در کودکان تاثیر به سزایی داشته باشد.

به صورت کلی؛ دختران نسبت به پسران ترس بیشتری از خود بروز می دهند. به نظر می رسد که با افزایش سن، عوارض ترس در کودکان کم می شوند و باید انتظار داشت که واکنش های خفیف ترس و همچنین آن هایی که به دوره ی به خصوصی از دوران رشد مربوط می باشد به سرعت از بین بروند. اگر ترس – هرچند کوتاه مدت – در حد قابل ملاحظه ای اذیت کننده باشد، یا سبب تغییر در رفتار فرد شود و به آن ضربه وارد کند، باید در پی چاره و حل آن برآمد.

در تحلیل و ارزیابی و بررسی های ترس های دوران کودکی، یکی از عواملی که بسیار مؤثر می باشد، “نقاط عطف رشدی” است و هنگام قضاوت در مورد ترس کودکان، از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد.  بسیاری از ترس ها مربوط به سن خاصی هستند و همچنین موقتی و ناپایدار هستند. اما با این وجود احتمال دارد که ترس های دوران کودکی، پی آمدهای طولانی مدتی داشته باشند. افرادی که در بزرگسالی دچار ترس می شوند، در دوران کودکی نیز بیشتر از افرادی که دچار ترس نیستند به ترس دچار بوده اند.
 
 

۱۲ تکنیک برتر رفتار با همسر فحاش می کند

 واقعیت این است که خشم عاطفی طبیعی است که همه ما در زندگی تجربه می کنیم، اما زمانی که آن اغلب اتفاق می افتد و آن مناسب نیست، می تواند تبدیل به یک عامل بد و مخرب شده و پیامدهای عاطفی برای فرد و اطرافیان او  به دنبال داشته باشد.


رفتار با همسر فحاش
همه ما حق داریم عصبانی باشیم، اما مهم است که چگونه خشم مان را بیان کنیم.

خشم می تواند یک ناراحتی جزئی باشد یا در حالت حاد آن یک واکنش فیزیکی خارج از محدوده طبیعی باشد.

واکنش افراد مختلف از احساس خشم متفاوت است. مشاوره تلفنی به عنوان یک راهکار مهم برای کاهش مشکلات ناشی از فحاشی و خشم همسر می باشد.

بعضی از مردم عصبانی شده و نمی خواهند کسی بداند که عصبانی و ناراحت هستند.

آنها به شدت رفتار خود را کنترل می کنند و نشانه های خشم را نشان نمی دهند.

بعضی از مردم احساس خشم و اضطراب می کنند وقتی احساس خشم می کنند.

آنها با صدای بلند گریه می کنند، زاری می کنند، دیگران را ضرب و شتم می کنند، آنها را فریب می دهند، به دیگران گوش نمی دهند، حقوق دیگران را نادیده می گیرند.

دیگران بعضی اوقات عصبانی، به آرامی، اما به طور قاطع صحبت می کنند، کلمات دیگران را قطع نمی کنند، همچنین احساسات خود را با روشنی و محترمانه بیان می کنند، حتی بدون توجه به حقوق دیگران.

این رفتارها رفتارهای شجاعانه نامیده می شود.

با کمک رفتار، فرد می تواند به دیگران نشان دهد که عصبانی و خشمگین و فحاشی می کند.

بعدا راه حل برای مدیریت خشم و فحاشی ارائه می گردد.

شکست اصلی عامل تجاوز است

یکی از مهم ترین علل تجاوز، عدم دسترسی به نیازها است.
هنگامی که نیازهای او مانند نیاز به عشق، توجه یا احترام به دست نمی آید، فرد احساس ناامیدی می کند، و این نا امیدی باعث خشونت می شود.

چند استراتژی برای مقابله با همسر تهاجمی
با همسر خود صحبت کنید، گرچه کم اهمیت نیست، و احساسات خود را نسبت به رفتارهای او بیان کنید.

هرگز رابطه را متلاشی نکنید و به فحاشی های طرف مقابل خود پاسخ ندهید، زیرا این رفتار می تواند رفتار همسر شما را تشدید کند.

با همسرتان درباره تاثیرات منفی احساسات و رفتار و زندگی مشترک خود صحبت کنید، زمانی که همسرتان در حالت خوب قرار دارد.

اگر همسرتان بدبخت و دوست داشتنی باشد، سعی کنید روابط خود را با دیگران قطع کنید.

با افراد کمتری، و در نهایت، و در عین حال رابطه خود را با خویشاوندان و دوستان که رفتارهای مناسب و خوبی دارند، افزایش دهید.

بر خودت مسلط باش.

بسیاری از اختلافات و مشکلات بین زوج ها ناشی از عدم کنترل آنها بر احساسات است.

بعضی اوقات زوج هایی با واکنش های نامطلوب مانند غفلت، تجاوز و خشونت، ناخواسته موجب رفتارهای غلط یکدیگر می شوند و متاسفانه باعث ایجاد یک چرخه معیوب می شوند، به این معنی که رفتارهای منفی همسر باعث خشم و فحاشی سایر اعضای خانواده می شود.
 

و رفتار عصبانی زن و شوهر یا همسر رفتارهای منفی همسرش را افزایش می دهد.

از مرکز مشاوره خانواده برای برطرف کردن مشکلات استفاده نمایید.

مراقب باشید که به این چرخه معیوب نرسید.


12 تکنیک برتر رفتار با همسری که فحاشی می کند
استراتژی های مدیریت خشم و فحاشی زن و شوهر
وقتی فکر می کنید که اگر همچنان به صحبت کردن ادامه دهید، نمی توانید خشم خود را کنترل کنید موقعیت را ترک کنید.

مکالمه خود را در زمان دیگری ادامه دهید، که به شما و همسرتان اجازه می دهد تا از خشم خود فاصله بگیرید و رفتاری بهتر داشته باشید.

برای این منظور می توانید به همسر خود بگویید: اکنون شرایط روحی مناسب نداریم، ممکن است بگوییم ما بعدا پشیمان خواهیم شد.
 
 

تشخیص اولیه مشکلات ریاضی در کودک

 چطور تشخیص دهید که بچه کودکستانی شما نیاز به تمرین اضافی در ریاضی دارد


زمانی که فرزند شما سعی میکند عدد۳ انگیلیسی را بنویسد , آن را شبیه E  میبیند؟

وقتی با صدای بلند اعداد را میشمارد عدد ۵  را از قلم میندازد ؟ در این صورت , ممکن است شما نگران این باشید که فرزند شما در مهارتهای پایه ریاضی مشکل دارد.اما چنین اشکالاتی در این سن کودکان کاملا طبیعی است.

بیشتر بخوانید:

ارتقای مهارتهای کلی و تحصیلی کودک

بازی ریاضی

کودکان کودکستانی که تازه شروع به یادگیری اعداد میکنند , همیشه نمی توانند اعداد را به ترتیب به یاد داشته باشند.با این وجود اگر فکر می کنید آنها چنین مشکلی دارند,  به خودتان اعتماد داشته باشید و با مربی کودک خود در این باره صحبت کنید

یک متخصص آموزش پیش دبستانی در مونوره بنام ایواستا بینسکی-آکرت میکوید:از آنجایی که معلم , کودک شما را در موقعیت های مختلف در مدرسه می بیند و می تواند پیشرفت کودک شما را با دیگر کودکان مقایسه کند , در جایگاه منا سبی برای توجه به هر نوع مشکلات بالقوه دارد.اگر کودک شما کودکستانی نیست , درباره نگرانی های خود با یک پزشک متخصص کودکان صحبت کنید.

نشانه های هشدار دهنده اولیه مشکلات ریاضی

به گفته مرکز ناتوانی های یادگیری ملی و تحصیلات ابتدایی, اگر کودک شما :

هنگام کار کردن با اعداد گریه میکند یا عصبانی میشود

در به یاد آوردن اعداد مشکل دارد

حتی بعد از چندین بار تکرار,در تشخیص شکل اعداد مشکل دارد
 

در تشخیص چپ و راست از هم دچار مشکل می شود

بسیار بی قرار است و نمی تواند آرام بنشیند ( به خاطر داشته باشید که بسیاری از کودکان کودکستانی تا حدی بیقرار هستند)

در یادگیری مهارتهای ریاضی دچار مشکل می باشد

به رغم اینکه فرزند شما بعضی یا تمام این مشکلات را با ریاضی داشته باشد ,قطعا به این معنی نیست که او ناتوانی هایی در یادگیری دارد. ممکن است به این معنا باشد که او قبل از اینکه آماده یادگیری و پیشرفت باشد , بسیار شدید تحت فشار قرار گرفته است. به همین خاطر است که صحبت کردن شما با معلم هنگام احساس نگرانی حائز اهمییت میباشد.
 
 

نکات مثبت تربیتی

 نکات مثبت تربیتی برای نوزادان، کودکان نوپا و پیش دبستانی


داشتن یک کودک زمان هیجان انگیزی برای پدر و مادر است. شناخت هر مرحله رشد و نمو می تواند به شما در جهت آمادگی برای رویارویی با چالش ها و فرصت های تربیت کودکان خردسال کمک کند.

مطالب مرتبط:

فرزندان و تربیت دردنیای امروز

نوزادان (۰ – ۱ سال)

زمانی که کودکان به دنیا می­آیند، دنیا برای آن ها مشابه یک ماهیت جدید ماجراجویانه است و آن ها مجبور خواهند بود همه چیز را برای اولین بار فراگیرند. نوزادان شروع به رشد ادراکی خواهند کرد و فرایند های یادگیری زبان، حافظه، تفکر، و استدلال آغاز می شوند. در این مرحله، کودکان همچنین یاد خواهند گرفت چگونه دید خود را متمرکز کنند و صدای والدین خود را به خاطر بسپارند.

شما چه کار میتوانید انجام دهید…

با کودک خود صحبت کنید. شنیدن صدای شما آرامش بخش است.
زمانی که کودک شما از خود صدایی تولید می­کند، با تکرار آن و اضافه کردن کلمات به آن پاسخ دهید. این به کودک کمک خواهد کرد یاد بگیرد که چگونه از زبان استفاده کند.
برای کودک خود بخوانید. این به او کمک خواهد کرد که زبان و اصوات را درک کند و آن را گسترش دهد.
تربیت می­تواند کار سختی باشد! از نظر جسمی، روانی و عاطفی مراقب خود باشید. آسان تر آن است که از داشتن فرزند تازه متولد شده خود لذت ببرید و زمانی که در خود احساس خوبی دارید پد ر مادر مثبت و عاشقی باشید.
کودکان نوپا (۱-۲ سال)

در این دوره از زمان، کودکان نو پای شما بشدت متحرک و هوشیار می­شوند نسبت به خود و محیط اطراف. کودکان نوپای شما استقلال بیشتری نشان خواهند داد و رفتار جسورانه تری بروز می­دهند.

مطالب مرتبط:

مشاوره و تربیت کودک ۲ ساله تا ۳ ساله

شما چه کار می­توانید انجام دهید….

به خواندن روزانه برای کودکان نوپای خود ادامه دهید.
از کودک خود بخواهید تا برای شما شی ای پیدا کنند یا اعضای بدن یا اشیاء را نام ببرند.
با کودک نوپای خود بازی های مقایسه ای مانند مرتب سازی اشکال و پازل های ساده انجام دهید.
کودک خود را به اکتشاف تشویق نمایید.
کنجکاوی کودک نوپای خود را با رفتن به سفر های بیرونی به پارک یا سواری با اتوبوس تشویق کنید.
کودکان نوپا (۲-۳ سال)

در طول این مدت زمان هیجان انگیز، کودکان نوپای شما قادر خواهند بود که از دستورات دو یا سه عبارتی پیروی کنند و اشیاء را بر حسب شکل و رنگشان مرتب کنند. کودکان نوپای شما قادر خواهند بود اعمال بزرگسالان و هم چنین بازی های خود را تقلید کنند و طیف وسیعی از احساسات را بروز دهند.

شما چه کار می­ توانید انجام دهید…

کودک خود را به انجام ادابازی (بازی وانمودی) مانند خاله بازی تشویق کنید یا اجازه دهید نقش رهبر را در بازی به عهده گیرد و از او پیروی کنید.
 
کودک خود را تشویق کنید تا نام و سن خود را به شما بگوید.
زمانی تعیین کنید تا در آن با کودک خود به مطالعه کتاب بپردازید.
به کودک خود با بردن او به پیاده روی یا سفر با قطار کمک کنید تا دنیای اطراف خود را کشف کند.
شروع کنید به آموزش آهنگ های ساده به کودک خود، مانند یک توپ دارم قلقلیه و دیگر ریتم های فرهنگی.
پیش دبستانی (۳-۵ سال)

دنیا، زمانی که بچه های شما به اوایل کودکی خود می­رسند واقعا گسترده می­شوند. کودک شما مستقل تر خواهد شد و می­خواهد که دنیای اطرف خود را کشف کند و در باره آن پرس و جو نماید. در طول این مرحله کودکان هوشیاری خود را نسبت به هویت جنسی خود نشان می­دهند، به آن­ها در لباس پوشیدن و درآوردن، بازی کردن با دیگر کودکان و خواندن آواز کمک کنید.
 
 

آموزش پریود دختران

 پریود دختران یا قاعدگی یک نقطه عطف مهم در زندگی دختر شما است. اگرچه ممکن است نشانه‌هایی را دیده باشید که نشان می‌دهد او در سن بلوغ است اما اولین قاعدگی(پریود) او هنوز هم ممکن است کمی غافلگیرکننده باشد. او ممکن است ترسیده یا خجالت زده شود. به عنوان پدر و مادر، چگونه می توانید به دخترنوجوان خود در این زمان حساس کمک می کنید؟ به یاد داشته باشید که اولین پریود دختران برای نوجوان دشوار است بنابراین پیش از آن باید اطلاعات لازم را به او بدهید.


اطلاع در مورد بلوغ
برای شروع، بسیار مهم است که از اطلاعاتی که قرار است به دخترتان بگویید مطمئن باشید، بنابراین اولین توصیه ما این است که خود را در مورد قاعدگی آگاه کنید، لازم نیست که کتاب های زیادی بخوانید، اما باید اصول چرخه قاعدگی را درک کنید تا صحبت کردن در مورد او بسیار آسان شود. علائم پریودی دختر ۱۱ ساله را مطالعه کنید و حتما اطلاعات کافی را داشته باشید.

علاوه بر این، همچنین بسیار مهم است که در مورد این مسائل با فرزندان خود صحبت کنید، بنابراین آن ها پشتیبان خواهر، همکلاسی ها و دوستان خود خواهند بود. پسرها باید بدانند که زنان اطرافشان دقیقاً مانند آن ها با بزرگتر شدن تغییرات را تجربه می کنند و هیچ یک از این تغییرات باعث تمسخر یا شرم نمی شود.

آموزش پریود دختران
ممکن است صحبت کردن در مورد قاعدگی برای دخترتان ناراحت کننده باشد، اما بسیار مهم است که به او اطلاع دهید که این یک روند کاملاً طبیعی در زنان است و نباید شرمنده باشد زیرا این دوره مترادف با سلامتی است.  در ادامه ۷ موضوعی که باید با دخترتان در مورد پریودهایش صحبت کنید آمده است، آگاهی از این مطلب کمک می کند تا به فرزندتان کمک کنید این دوره را با سلامت روانی و جسمانی لازم پشت سر بگذارد.

۱.توضیح دهید که در بدن او چه می گذرد
به دخترتان توضیح دهید که این تغییرات کاملا طبیعی است و پریود شدن یا لکه دار شدن لباس زیر شرم یا خجالتی ندارد. چرخه قاعدگی یک دوره ۲۱-۴۵ روزه است که در آن رحم و تخمدان ها به سطوح متغیر هورمون های در گردش پاسخ می دهند. در هر چرخه، یک تخمک آزاد می شود و  مهم است که فرزندتان بفهمد اگر تخمک از طریق رابطه جنسی با اسپرم ملاقات کند، می تواند باعث رشد کودک شود.  اگر تخمک بارور نشود، پوشش داخلی رحم ریخته شده و خارج می شود. این همان چیزی است که او در هر دوره زمانی به صورت خون و بافت بدنش را ترک می کند.

۲. به او بگویید چند وقت یک بار قاعدگی رخ می دهد
اغلب به دخترتان بگویید که منتظر پریود باشد. روز اول پریود تا اولین روز قاعدگی بعدی، یک سیکل قاعدگی را تشکیل می دهد. این می تواند بین ۲۱ تا ۴۵ روز باشد، اگرچه برای بیشتر دختران ۲۵ تا ۳۵ روز است. در ۶ سال اول پس از اولین قاعدگی، دختر شما ممکن است پریودهای نامنظم را تجربه کند. به او بگویید که این طبیعی بوده و در نهایت چرخه او منظم تر می شود.

۳. در مورد جنبه های عملی پریود بحث کنید
بحث در مورد جنبه های عملی پریود می تواند به آموزش پریود دختران شما کمک کند تا در مورد جزئیات احساس راحتی بیشتری داشته باشد. می توانید توضیح دهید:

هر ماه چقدر ممکن است چقدر خونریزی داشته باشد.
این خونریزی چقدر دردناک است.
چه چیزی می تواند استفاده کند (پد، تامپون، زیر شلواری ضد پریود یا فنجان قاعدگی)، نحوه استفاده از این چیزها و تعویض آن ها را آموزش دهید.
اگرچه دختر شما می‌تواند انتخاب کند که از چه نوع نوار بهداشتی استفاده می‌کند اما اگر او از تامپون استفاده می‌کند، مطمئن شوید که هم روش صحیح قرار دادن تامپون را می‌داند و هم می داند نباید آن را بیش از ۴ ساعت استفاه کند.
۴. علائم و درد پریود را توضیح دهید
به دخترتان بگویید که در دوران قاعدگی، ممکن است در سینه‌هایش درد و ناراحتی یا درد خفیف در شکم خود احساس کند. او می تواند از درمان های خانگی برای تسکین دردهای قاعدگی خود استفاده کند :

کیسه یل بطری آب گرم را برای چند دقیقه روی پایین شکم او قرار دهید.
وعده های غذایی کوچکتر و مکرر در طول روز بخورید.
به او بگویید که با زانوهای خمیده به پهلو دراز شود.
به آرامی زیر شکم او را ماساژ دهید.
نوشیدنی های گرم مانند شیر گرم و آب زیاد مصرف کنید.
همچنین کتاب‌هایی در بازار موجود است که می‌توانید به دخترتان بدهید که مفهوم پریود دختران و تغییرات بدنی مورد انتظار را به گونه‌ای که دخترتان بفهمد توضیح می‌دهد.

۵. با توجه به سن کودک به سوالات ساده پاسخ دهید 
شما باید به دقت در نظر بگیرید که چگونه به دختر خود در مورد قاعدگی با تمام جزئیات بگویید. اگر دانش آموز کلاس اولی جعبه ای از تامپون پیدا کرد، می توانید به سادگی به کودک خود بگویید: «مادر وقتی پریود می شود از این وسایل استفاده می کند»، بدون اینکه توضیحی دو ساعته در مورد چرخه قاعدگی بدهید تا زمانی که متوجه شوند توضیحات زیادی ندهید.

۶. از تجربه خود برای شروع گفتگو با دخترتان استفاده کنید.
قبل از اینکه به کودک خود در مورد قاعدگی بگویید، درست است که بپرسید: “آیا سوالی دارید؟” اکثر کودکان به این پاسخ مثبت نمی‌دهند. در عوض، رویکرد بهتری داشته باشید: «می‌دانی، زمانی که من در سن شما بودم، در مورد اولین قاعدگی‌ام خیلی نگران بودم، چون فکر میکردم درد داره آیا تو هم نگران این هستی؟”
 

۷. صحبت در مورد پریودها را از سنین پایین شروع کنید.
کودکان در جذب اطلاعات بهتر هستند. می‌توانید به دخترتان بگویید: «می‌دانی، یک روز بزرگ می‌شوی و شبیه مادر می‌شوی، سینه‌هایت رشد می کند و در جاهای خاصی مو رشد می‌کند. بدن شما دائماً تغییر می کند و شما را برای تبدیل شدن به یک زن بالغ آماده می کند. با توجه به سن کودک توصیف های خود را تغییر دهید.

مراجعه به پزشک
در صورت مشاهده علائم و موارد زیر حتما به پزشک زنان مراجعه کنید:

۶ ماهه پریود نشده 
در طول دوره قاعدگی خود از درد طاقت فرسا یا علائم دیگر مانند اسهال و استفراغ رنج می برد.
تغییرات خلقی شدید یا افسردگی در اولین عادت ماهیانه عادی است اما به مرور ممکن است  زندگی روزمره او را مختل می کند.
 
 

کارهایی که باعث خیانت همسر می شود و نباید انجام داد

 خیانت مرد و زن یکی از موضوعاتی است که امروزه در زندگی زناشویی گسترده شده است.


در این نوشته، ما می خواهیم به شما چند رفتار زنانه را که می تواند سبب خیانت همسر شما باشد، به شما بگوییم.

دلایل برخی از رفتارهای بی شرمانه و خیانت مردان نسبت به همسرانشان چیست؟

ادراکات و اعتقادات زنان در مورد علل بی انضباطی مردان به چه میزان واقع گرایانه هستند؟

خیانت همسر
شما ممکن است در مورد دلایل خیانت مردان، اغلب از ترجمه مقالات خارجی یا دیدگاه های ارائه شده در کتاب های روانشناسی مربوط به روابط همسران، اطلاعات زیادی کسب کنید.

اما در این گفتگو، ما به یک وکیل خانوادگی برای هدف و دلایل واقعی خیانت شوهر به همسر نگاه خواهیم کرد و سپس از یک متخصص در  بهبود روابط ناشی از خیانت همسران در این زمینه راهکارهایی را ارائه خواهد کرد.


کارهایی که باعث خیانت همسر می شود و نباید انجام داد
توجه بیش از اندازه همسر به خانواده پدری
بعضی از مردان در جلسات مشاوره می گویند که وقتی آنها نتیجه گیری می کنند اولویت اول زندگی همسرشان نیستند،  ترجیح می دهند روابط عاطفی با شخص دیگری داشته باشند.

شوهر شما همیشه باید فرد شماره یک در زندگی شما باشد.

اگر یک رویداد فوق العاده مانند پذیرش در دانشگاه یا موفقیت در دریافت درجه، ارتقاء، تایید بارداری یا هر گونه خبر خوب دیگر دارید.

ممکن است وسوسه ای باشد برای اطلاع رسانی به والدین در مورد این خبر خوب، اما اجازه دهید همسر شما اولین فرد باشد که از این خبر خوب مطلع خواهد شد.

برای یک مرد بسیار مهم است که او را در اولویت قرار دهیم و سپس موضوع را با دیگران به اشتراک بگذاریم.

اما در بعضی موارد برخی از زنان نا آگاه رفتار می کنند، به طوری که در مورد خانواده هایشان بیشتر از شوهرشان مراقبت می کنند.

زوج ها باید بدانند که آنها دیگر در خانه پدرشان نیستند و خانواده جدیدی را تشکیل داده اند؛ بنابراین، آنها نباید به گونه ای رفتار کنند که شوهرانشان احساس کنند، ناسالم هستند و اولویت اول زندگی شوهرشان نیستند.

بدیهی است، ادامه این وضعیت می تواند یک مرد را از همسرش جدا کرده و زمینه را برای شکل گیری خیانت عاطفی و جنسی فراهم کند.
 

دلیل دوم خیانت همسر نادیده گرفتن روابط زناشویی
مطالعات در مورد برخی از مردان که به همسرشان خیانت می کنند نشان می دهد که آنها از ضعف زنان در ایجاد رابطه دوستانه، مثبت و سازنده شکایت دارند.

برخی از زنان و حتی مردان، با مهارت هایی که لازم است روابط زناشویی موثر داشته باشند، می تواند در تقویت بنیاد خانواده موثر باشد.

بنابراین اگر آنها می خواهند رفتار کنند، فقدان این مهارت ها باعث می شود یک زن یا یک مرد رفتارهایش نادرست به نظر برسد.

خود به خود همسر از چنین رابطه ای فرار می کند و خلاء ایجاد می کند که می خواهد خارج از خانه باشد.
 
 

۷ روش درمان اوتیسم با دارو یا بدون دارو با نوروفیدبک

 امروزه اختلالات روانی زیادی وجود دارد.


اوتیسم یک اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی غیرعادی مرتبط است.

علائم این اختلال در اولین سالهای زندگی ظاهر می شود و علت اصلی آن ناشناخته است.

این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.

این اختلال ناشی از رشد طبیعی مغز در منطقه است.
تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی در این زمینه مختل می شود.

نیمی از کودکان مبتلا به اوتیسم قادر به استفاده از زبان به عنوان ابزار اصلی برقراری ارتباط با دیگران نیستند.

استفاده از ضمایر “من” ویژگی کلامی این کودکان نیست.

مسائل گفتاری دیگر، کلمات و جمله های تکراری هستند.

علت اوتیسم چیست؟
اوتیسم یک ناتوانی طولانی مدت است که منجر به اختلال رشد عصبی در فرد می شود.

اگر چه اوتیسم به نظر می رسد غیر معمول، داده های اخیر نشان می دهد که شیوع اوتیسم تا بیست مورد در هر ده هزار تولد است.

اوتیسم در پسران چند برابر بیشتر از دختران است.

اگر چه علت اصلی آن شناخته شده نیست، مطالعات و مطالعات بسیاری در سال های اخیر انجام شده است.

مطالعات منشا بیولوژیکی و عصبی مغز را برجسته کرده است.

بسیاری از خانواده ها سابقه ای از اختلالات اوتیسم یا اختلالات مرتبط با آن دارند که نشان می دهد ریشه ژنتیکی است، هرچند هیچ ژن خاصی برای اوتیسم شناخته نشده است.

محققان در مورد نقش ژنتیک در علل اوتیسم اختلاف نظر دارند و برخی از آنها ترکیبی از ژن های مختلف را به عنوان علت اختلال ایجاد می کنند.

نظریه های متعددی درباره اوتیسم مطرح شده اند که دقیقا ثابت نشده اند.

علائم اوتیسم چیست؟
افراد مبتلا به اوتیسم معمولا حداقل نیمی از علائم ذکر شده در زیر را نشان می دهند.

این علائم از خفیف تا شدید متفاوت است.

در موقعیت های کاملا متفاوت، رفتارهایی که با سن فرزند سازگار نیستند مشاهده می شود.
مشکلات کلیدی شدید وجود دارد
دشوار است برای بیان نیازها و استفاده از حرکات و حرکات به جای کلمات. آنها اغلب استفاده از ضمایر را عوض می کنند، به جای استفاده از “من”، آنها از “ما” استفاده می کنند.
کلمات یا جملات دیگران را تکرار می کنند.
خنده و گریه ناعادلانه است و برای هیچ دلیل خاصی نگران و مضطرب می باشند.
آنها یک خط مماس ایجاد می کنند و به دلایل دیگری که برای دیگران واضح نیست، بسیار ناراحت هستند.
آنها قادر به برقراری ارتباط با دیگران نیستند.
دوست ندارم دیگران را بپوشانم
آنها تماس چشم یا تماس با چشم ندارند.
آنها به روش معمول پاسخ نمی دهند.
با اسباب بازی به درستی بازی نکنید.
مثل چرخش و نوسان
احساس درد کمتر یا بیشتر از حد.
از خطرات ترسیدن یا نترسیدن
تحرک یا عدم تحرک.
آنها به سخنرانی ها یا صداهای واکنش نمی دهند و پاسخی نمی دهند، اگرچه حس شنوایی سالم است.
سایت مشاورانه “moshaveraneh” در کنار شماست.
 

اشتباهات در مورد اوتیسم:
کودکان مبتلا به اوتیسم هرگز تماس چشمی ندارند.
کودکان عادی، نابغه هستند.
کودکان مبتلا به اوتیسم صحبت نمی کنند
کودکان اوتیستیک قادر به نشان دادن عشق خود نیستند.
آموزش نوروفیدبک توسط صدها کارشناس بالینی در مشاوره روانشناسی انجام می شود تا به هزاران کودک طیف اوتیسم کمک کند تا اوتیسم را درمان کنند.

به طور مداوم گزارش می دهد که کودکان خود را هنگامی که نوروفیدبک را شروع می کنند آرام تر می کنند و احساسات را بهتر مدیریت می کنند.
 
 
صفحه قبل 1 ... 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 صفحه بعد