یکی از مشکلات جنسی شایع در میان زنان، بی میلی جنسی می باشد که عوامل مختلفی در آن نقش دارد و این مشکل مانند زود انزالی در مردان و اختلال نعوظ بر روی روابط جنسی تاثیر منفی می گذارد هم چنین در این خصوص تحقیقاتی انجام شده است و بر اساس نتیجه تحقیقات یک سوم از زنان به خاطر نداشتن میل جنسی رنج می برند و این موضوع بهداشت جسمی و روانی آن ها را با آسیب هایی رو به رو می کند.

 
مشکلات بی میلی جنسی ترکیبی از زمینه های روانی و فیزیکی می باشد و درمان آن با یک قرص انجام نمی شود و باید از مشاوره و روانشناس کمک گرفت تا مشکل را به صورت ریشه ای حل کند، در صورتی که شما و همسرتان به مشکل برخورده اید و یا از روابط جنسی و میل جنسی خود راضی نیستید، در این مقاله در خصوص علائم، علل، انواع و درمان بی میلی جنسی در زنان مطالبی بیان شده است.
 
بی میلی جنسی در زنان
یکی از رایج ترین اختلالات جنسی در زنان، بی میلی جنسی آن ها می باشد و این مسئله ممکن است در هر سنی و بدون هیچ دلیلی اتفاق بیفتد، در صورتی که بی میلی جنسی و عدم علاقه در زنان طولانی شود بر روی روابط زناشویی و صمیمیت بین زوجین تاثیر می گذارد و در بسیاری از اوقات زنان تمایلی به رابطه جنسی ندارند اما تن به رابطه جنسی می دهند.
 
 
بی میلی جنسی در زنان
زمانی که میل و برانگیختگی جنسی زنان کم است باعث به وجود آمدن درد، ناراحتی و نارضایتی از رابطه می شود و ممکن مشکلات و اختلالاتی مانند واژینیسم، اضطراب، وسواس و افسردگی در آن ها ایجاد شود.
 
 
علائم بی میلی جنسی در زنان
علائم و نشانه های بی میلی جنسی در زنان شامل موارد زیر می شود..
 
فقدان و یا کاهش علاقه به فعالیت جنسی
فقدان یا کاهش افکار، خیال پردازی های جنسی و شهوانی
شروع نکردن رابطه جنسی یا کاهش فعالیت جنسی و به طور معمول اقدامات همسر را برای برقراری رابطه جنسی قبول ندارد.
فقدان یا کاهش برانگیختگی جنسی در پاسخ به هرگونه نشانه های جنسی و شهوانی بیرونی یا درونی مانند نشانه های کلامی و دیداری
فقدان یا کاهش برانگیختگی لذت جنسی در هنگام فعالیت جنسی به طور معمول در تمامی آمیزش های جنسی
فقدان یا کاهش احساسات تناسلی یا غیرتناسلی در هنگام رابطه جنسی به طور معمول در تمامی آمیزش های جنسی
انواع بی میلی جنسی در زنان
بی میلی جنسی در زنان را باید از زوایای مختلفی مورد بررسی قرار داد که در دسته بندی های زیر بر اساس ظهور علائم حالات و نشانه های زیر را شاهد هستیم.
 
دائمی: در حالت دائمی اختلال از زمانی که فرد از لحاظ جنسی فعال شده است وجود داشته است.
اکتسابی: این نوع اختلال بعد از یک دوره عملکرد جنسی نسبتا عادی شروع شده است
فراگیر (تعمیم یافته): فرد در همه موقعیت ها و شرایط تمایلی به برقراری رابطه جنسی ندارد و به حالت های خاصی از تحریک، موقعیت یا همسران محدود نمی شود.
موقعیتی: فقط در رابطه با انواع خاص تحریک، موقعیت ها یا همسران روی می دهد.