x تبلیغات
مشاوره ازدواج

علت و درمان لجبازی کودکان

 علت و درمان لجبازی کودکان، راهنمایی به تفکیک سن

 
علت و درمان لجبازی کودک چیست؟ چگونه می توان برخورد مناسبی با لجبازی کودکان داشت؟ کودکان در سنین مختلف رفتارهای متفاوتی از خودشان نشان می دهند و یکی از این رفتار ها لجبازی کردن می باشد که در مراحل رشد بسیاری از کودکان دیده می شود.
 
نحوه برخورد با کودکان لجباز نیاز به کسب مهارت و آگاهی خاصی در این زمینه دارد برای این که بتواند برخورد صحیحی با کودک داشته باشید باید علت رفتار های او را بیابید و به صورت صحیح و اصولی با کودکان رفتار نمایید و زمانی که با لجبازی کودک رو به رو شدید واکنش های صحیحی از خودتان نشان دهید.
 
در ادامه این مقاله به علت لجبازی کودکان و شیوه های بر خورد با آن ها را بیان می کنیم. یکی از راه ها برای کاهش لجبازی کودکان شرکت در جلسات مشاوره کودک می باشد که از متخصصان و روانشناسان می توانید مشورت گرفته و راهنمایی و راهکارهای درست را دریافت نمایند و در برخی از جلسات می توانید کودک را به همراه خود به جلسات مشاوره ببرید.
 
علت  و درمان لجبازی کودکان، کودکان لجباز چه رفتارهایی دارند؟
در ابتدا با کمک روانشناس باید تشخیص داده شود که آیا با اختلال نافرمانی مقابله ای کودک رو به رو هستیم یا خیر. کودکانی که لجبازی و نافرمانی می کنند سعی می کنند تا از دستوراتی که به آن ها داده می شود سرپیچی کنند و نظرات آن ها را نادیده بگیرند.
 
کودکانی که لجبازی  می کنند معمولا رفتار هایی مانند گازگرفتن، ناسزا گفتن، گریه کردن و این گونه رفتار هایی را از خود نشان می دهند و افرادی که لجباز و نافرمانی را در پیش می گیرند معمولا اعتماد به نفس پایینی دارند و دارای خلق افسرده هستند.
 
 
نشانه هایی که در بالا بیان شده است نشان می دهد که کودک لجبازی و نافرمانی را در پیش می گیرد و توصیه می شود تا برای کاهش و درمان لجبازی کودکان از راهکارهایی که در ادامه بیان شده است استفاده شود و در صورتی که لجبازی فرزندان ادامه داشت می توانید از روانشناس کمک بگیرید تا راهنمایی های صحیحی در اختیار شما قرار دهد و نافرمانی های کودکان کاهش یابد.
 
علت لجبازی کودکان چیست؟
کودکان در سنین مختلف لجبازی هایی دارند ولی نوع این لجبازی ها متفاوت می باشد مثلا کودکانی که فرزند اول خانواده هستند خصوصیات فرزند اول را دارد و در بهترین شرایط تربیت شده اند و همه امکانات رفاهی برای آن ها فراهم بوده است و به همین دلیل بیشتر از سایر فرزندان ممکن است لجبازی کنند و برای خواسته های خودش پافشاری نمایند، اما فرزندان دیگر نسبت به فرزند اول لجبازی کمتری دارند و این مسئله در بسیاری از اوقات مشکل ساز می شود و والدین از لجبازی کردن فرزند خود درمانده شده و نمی دانند که با فرزندشان چه برخوردی باید انجام دهند.
 
 

لجبازی در کودکان ۲ و ۳ ساله | بهترین برخورد را داشته باشید

 لجبازی در کودکان ۲ و ۳ ساله، بهترین برخورد را داشته باشید

 
لجبازی در کودکان ۲ تا ۳ ساله امری شایع می باشد و بسیاری اوقات این رفتار والدین را کلافه کرده است و آن ها را وادار به تسلیم می کند. آیا واقعا کوتاه آمدن در برابر لجبازی های کودک صحیح می باشد؟ کودک در این سن دوست دارد تا استقلال خود را تثبیت کند و کارها را با لجبازی و به شیوه خودش انجام دهد، در این هنگام اگر والدین رفتار مناسبی از خودشان نشان ندهند کودک در آینده با مشکلاتی رو به رو می شود و یاد می گیرد که با لجبازی و پرخاشگری کارهایش را انجام دهد و زمانی که در اجتماع تقاضای او به درستی برآورده نشود نسبت به توانایی های خود دچار یاس و ناامیدی خواهد شد، به همین دلیل اگر کودک لجبازی دارید بهتر است از مشاوره کودک کمک بگیرید و با یاری مشاور به رفتار های صحیح او پی ببرید.
 
لجبازی کوکان ۲ و ۳ ساله، علت اصلی
کودکان ۲ ساله شخصیت خود شیفته دارند و باید در مورد تربیت کودکان ۲ تا ۳ ساله آگاهی لازم را داشته باشید زیرا در این سن کودکان در سطحی از دوره رشدی قرار دارند که تمام دنیا متعلق به خودشان می دانند و تمایل دارند تا هر چیزی که می خواهند سریعا برای آن ها فراهم شود و زمانی که چیزی از او سلب می کنید و یا با محدودیت هایی رو به رو می شود واکنش های خود را به صورت لجبازی و جیغ زدن نشان می دهد تا حق خود را از دیگران بگیرد، حتی احتمال دارد احساسات و عواطفش آن قدر برانگیخته شود که راهی برای بروز آن ها پیدا نکند و شروع به لجبازی کردن نماید.
 
علت دیگر لجبازی ناتوان بودن کودک است چون قادر نیست کاری که می خواهد را به درستی انجام دهد و ناامیدی خود را با لجبازی کردن نشان می دهد، در هر صورت لجبازی به خاطر هر علتی که باشد قابل پذیرفتن نیست و شما باید این رفتار را در کودک تان تغییر دهید و به او بفهمانید که با لجبازی کردن کاری پیش نمی رود و لجبازی کردن رفتار صحیحی نمی باشد.
 
 
واکنش صحیح در مقابل لجبازی کودکان
والدین لازم است ابتدا علت لجبازی کودک ۲ و ۳ ساله خود را بیابند و آگاهی لازم در مورد آن را به دست آورند تا در این صورت بتوانند واکنش صحیح که همان بی اعتنایی است را از خودشان نشان دهند این شیوه در طولانی مدت مناسب است و باعث تغییر رفتار لجبازی در کودک می شود، همچنین در بعضی مواقع کودک برای این که توجه شما را به خودش جلب کند لجبازی می کند.
 
به طور مثال فرض کنید کودک از شما آبمیوه در خواست کرد و شما آن را در خانه ندارید و در این صورت شروع به داد و بیداد می کند و از شما می خواهد تا همین الان برای او آبمیوه فراهم نمایید اگر شما به خواسته او توجه کنید و آن را برآورده نمایید سبب تشویق رفتار لجبازانه او می شوید.
 
 

چگونه هوش هیجانی خود را تقویت کنیم + بازی برای کودکان

 

 آیا می دانستید که هوش هیجانی را می توانید در طول زندگی خود آن را ارتقا دهید؟ هوش هیجانی به شما در حل تعارضات زندگی روزمره کمک می کند.

 
این اصطلاح توسط پیتر سالوی و جان مایر در دهه ۱۹۹۰ در دانشگاه ییل ایجاد شد و بعداً دانیل گولمن در سال ۱۹۹۵ آن را بیش تر رواج داد.
 
فواید هوش هیجانی
استفاده از هوش هیجانی در زندگی روزمره می تواند بسیار مفید باشد.
 
به عنوان مثال، پیشگیری از موقعیت های خطرناک برای سلامتی، مانند جلوگیری از فشار خون بالا و بیماری های قلبی و از نظر انطباق نیز می تواند در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت بسیار سودمند باشد.
 
به همین دلیل، بهبود هوش هیجانی در سنین پایین می‌تواند سرمایه‌گذاری بلندمدتی باشد که باعث موفقیت در بزرگسالی می شود.
 
تقویت هوش هیجانی در نوجوانان
۱٫به واکنش های احساسی خود نسبت به وقایع در طول روز توجه کنید.
به راحتی می توانید احساسات خود را در مورد آنچه در طول روز تجربه می کنید، پشت سر بگذارید. اما درک احساس خود برای تقویت هوش هیجانی ضروری است. اگر احساسات خود را نادیده بگیرید، اطلاعات مهمی را نادیده می گیرید که تأثیر زیادی بر طرز فکر و نحوه رفتار شما دارد.
 
به بدن خود توجه کنید
به جای نادیده گرفتن علائم فیزیکی احساسات خود، شروع به گوش دادن به آن ها کنید. به یاد داشته باشید که ذهن و بدن ما از هم جدا نیستند. آن ها عمیقاً بر یکدیگر تأثیر می گذارند.
 
مشاهده کنید که چگونه احساسات و رفتار شما به هم مرتبط هستند.
وقتی احساسات شدیدی را تجربه می کنید، چه واکنشی نشان می دهید؟ هرچه بیشتر درک کنید که چه چیزی انگیزه های رفتاری شما را تحریک می کند، هوش هیجانی شما بالاتر خواهد بود و می توانید از آنچه می دانید برای تغییر رفتار خود در آینده استفاده کنید.
 
از قضاوت در مورد احساسات خود بپرهیزید
تمام احساساتی که دارید معتبر هستند، حتی احساسات منفی که تجربه می کنید. اگر احساسات خود را قضاوت کنید، توانایی خود را برای احساس کردن از بین می برید و استفاده از احساسات خود را در راه های مثبت دشوارتر می کند.
 
به این موضوع فکر کنید که هر احساسی که دارید، یک قطعه جدید از اطلاعات مفید است از چیزهایی که در دنیای شما در حال وقوع می باشد مرتبط است.
 
در ابتدا سخت است، اما اجازه دهید احساسات منفی ظاهر شوند و آن ها را به آنچه در حال رخ دادن است مرتبط کنید. به عنوان مثال، اگر به شدت حسادت می کنید، این احساس در مورد وضعیت شما چه چیزی به شما نشان می دهد؟
 
 
هوش هیجانی
تصمیم گیری در مورد نحوه رفتار را تمرین کنید
شما نمی توانید احساساتی که دارید را کنترل کنید، اما می توانید تصمیم بگیرید که چگونه می خواهید به آن ها واکنش نشان دهید. به این فکر کنید که ترجیح می دهید چه واکنشی نشان دهید، به جای اینکه اجازه دهید احساساتتان بر شما غلبه کند، تصمیم بگیرید دفعه بعد احساسات خود را کنترل کنید.
 
 
هنگامی که اتفاق منفی در زندگی شما می افتد، لحظه ای را برای احساس کردن اختصاص دهید. هنگامی که موج اولیه سپری شد، تصمیم بگیرید که چگونه می خواهید رفتار کنید. تصمیم بگیرید که احساسات خود را به جای سرکوب کردن، بیان کنید و دوباره تلاش کنید.
 
مهارت های همدلی خود را بهبود بخشید
همدلی یعنی توانایی تشخیص احساسات دیگران و به اشتراک گذاشتن احساسات با آها. شنونده فعال‌تر بودن و توجه واقعی به آنچه مردم می‌گویند می‌تواند به شما کمک کند تا احساس بهتری نسبت به آن‌ها داشته باشید. توانایی استفاده از این اطلاعات تصمیمات و بهبود روابط از نشانه های هوش هیجانی است.
 
 

۹ بازی احساسات برای کودکان (کودکان ۹ تا ۱۵ سال)

 بازی احساسات برای کودکان با آموزش کنترل احساسات به کودکان به شما کمک می کند تا مهارت همدلی، درک متقابل و بیان احساسات را به کودک خود آموزش دهید بنابراین از آن ها غافل نشوید.

 
بازی برای بیان احساسات در کودکان| آموزش کنترل احساسات به کودکان
۱. چه احساسی دارم؟
وسایل مورد نیاز: کارت هایی که تصاویر مختلف روی آن چسبیده است.
 
اهداف
بیان حالات و احساسات 
شناخت یکدیگر
غلبه بر خجالت کودکان
روش بازی: چند کارت را وسط یک دایره بگذارید، دو کارت برای هر بازیکن. هرکسی یکی از تصاویر را انتخاب می کند که احساس می کند آن را بیش تر دوست دارد یا حالت او را بیان می کند سپس به دیگران توضیح می دهد که چرا آن کارت را انتخاب کرده است.
 
مثال:
من تصویر یک صندلی انتخاب کردم زیرا خسته هستم و آرزو دارم که کاش یک صندلی خوب و مناسب برای نشستن پیدا می کردم.
 
نکته ها
همه بازیکنان نمی دانند که در حال حاضر چه احساسی دارند بنابراین به آن ها بگویید که لازم نیست حتما احساسات حال حاضر خود را بیان کنند بلکه می توانند براساس حالاتی که به تازگی داشته اند صحبت و انتخاب کنند.
 
ارزیابی:
آگاهی از احساسات خود چه منافعی دارد؟
در چه شرایطی حال یکسانی را تجربه می کنیم؟
بیش تر تحت تاثیر احساسات کوتاه مدت هستید یا بلند مدت؟
چه چیزی در تغییر حالت فعلی شما می تواند کمک کند؟
 
بازی احساسات برای کودکان
۲. بازی چراغ قوه| بازی احساسات برای کودکان
اهداف
بیان احساسات در کودکان
معرفی خود و آشنایی با یکدیگر
غلبه بر خجالت
روش بازی: ابتدا موضوع خاصی را انتخاب کرده و سپس سعی می کنند احساسات خود را با توجه به موضوعی که انتخاب کرده اند بیان کنند. این کار باعث بیان احساسات کودک می شود.
 
 
مثال:
 
فرض کنید موضوع آب و هوا را انتخاب کرده اید، می توانید بیان کنید که « احساس می کنم درونم طوفان شده است.» اگر موضوع درخت است « احساس می کنم مانند درختی خشک و بی روح هستم.»
 
نکته:
اگر با کودکانی کار می کنید که مشکلات گفتاری را تجربه می کنند بهتراست از بازی احساسات برای کودکان استفاده کنید که نیازی به ارتباط کلامی ندارند.
 
ارزیابی:
دوست دارید که احساسات خود را با دیگران به اشتراک بگذارید؟
آیا در میان دوستان خود کسی را مشاهده کردید که احساس یکسانی مانند شما داشته باشد؟
 
 

دکتر بازی در کودکان

 دکتر بازی در کودکان و نحوه بازی با کودک، آیا دکتربازی در کودک بد است؟، نحوه برخورد با دکتر بازی کودکان همه در این مقاله آورده شده است.


نیازی به گفتن نیست که والدین هنگام وقوع چنین موقعیت هایی بسیار می ترسند. آن ها که با رفتارهای جنسی کودکان آشنا نیستند، به این نتیجه می رسند که چیزی بسیار شرم آور در مورد کاری که این بچه ها انجام می دهند وجود دارد. نتیجه گیری سریع و واکنش افراطی با فریاد زدن و تنبیه برای والدین آسان است. اما کاوش جنسی بخشی طبیعی از کودک بودن است و والدین باید بین تمایلات جنسی کودکی و بزرگسالان تمایز قائل شوند.

وقتی در این لحظات نسبت به فرزندانمان واکنش نشان می دهیم، باید محدودیت هایی را تعیین کنیم، اما در عین حال به فرزندانمان نیز بفهمانیم که کنجکاوی در مورد رابطه جنسی طبیعی است. بنابراین، باید گفتار و کردار خود را با دقت انتخاب کنیم تا از شرمساری فرزندان خود و ایجاد هرگونه تداعی منفی خودداری کنیم.

 نحوه برخورد با دکتر بازی کودکان
نحوه برخورد با این بازی ها چگونه است و چه زمانی باید نگران بود؟

بازی های وانمودی در کودکان پیش دبستان بسیار رایج هستند.

یکی از رایج ترین این بازی ها نوعی است که معمولا با نام دکتر بازی در کودکان شناخته می شود که در واقع نوعی تجربه و آزمایش کردن در کودکان است.

البته استفاده از این اسم ها نمی تواند اهمیت اتفاق افتادن برخی مسائل را کم کند، مثل نشان دادن اندام های خصوصی به یکدیگر.

چرا بچه ها «دکتر بازی می کنند»؟
“دکتر بازی در کودکان” معمولا زمانی اتفاق می افتد که کودک بین ۳ تا ۶ سال سن دارد. دلیل اینکه بچه ها این کار را می کنند کنجکاوی است. این کنجکاوی زمانی اتفاق می افتد که او متوجه تفاوت ظاهری بین زن و مرد می شود، مثلاً پدرش می تواند موهای کوتاه داشته باشد، ریش داشته باشد و مادرش می تواند موهای بلند داشته باشد یا دامن بپوشد.

در آن زمان بچه ها کنجکاو می شوند و فکر می کنند که آیا راه دیگری برای تشخیص زن و مرد وجود دارد یا خیر. هنگام بازی با دوستان، کاملاً عادی است که آن ها سعی کنند ببینند که آیا دوستشان متفاوت است یا خیر.

برخورد با برهنه شدن کودک
اولین برخورد با برهنه شدن کودک ممکن است شما را شگفت زده کند، و بعد از آن ترس در مورد مسائل جنسی و نگرانی های فرهنگی پیرامون کارهای یواشکی به وجود می آید.

اکثر والدین به این ترس اکتفا نمی کنند، بلکه جلوتر می روند.

وارد بازی کودک شده و واکنش شدیدی نسبت به این بازی کودک نشان می دهند.

روش کنترل دکتر بازی در کودکان
روش های زیادی برای کنترل این رفتار وجود دارند، اما خوشبختانه بهترین روشی که توصیه می شود بسیار ساده است و به یاد سپردن آن آسان:

راه خود را کج کنید و دور شوید.
یادتان باشد که این کار فقط به دلیل کنجکاوی است.
اما اکثر والدین با دیدن این صحنه ها از جای خود می پرند مخصوصا زمانی که بحث اندام های خصوصی در میان باشند.
به طور کلی، عاقلانه‌ترین کار این است که قانونی وضع کنیم که هنگامی که با دوستش بازی می کند در اتاق باید باز نگه داشت. کودکان به راحتی تحت تأثیر تکانه های خود قرار می گیرند و با این نظارت بیش تر تصمیم های عاقلانه می گیرند.
به عکس العمل خود توجه کنید و دقت داشته باشید که استانداردهای خود را پیرامون این اندام ها زیاد نکنید، طوری رفتار کنید که انگار مثل اندام های دیگر هستند.

این بی توجهی و کاری نکردن حتی هنگامی که پای جنس مخالف نیز در بازی به میان باشد مهم است.

نکته مهم تر اینست که کودکان اندام های جنسی خود و حتی جنس مخالف را به عنوان ارگان های تولید مثل و مرکز لذت نمی بینند.

اگر کودک تصاویر یا فیلم پورنوگرافی را ندیده باشد دکتر بازی در کودکان تنها برای ارضای کنجکاوی است نه بیشتر.


دکتر بازی در کودکان
مقایسه و لمس برای یادگیری بیشتر
مقایسه کردن یکی از روش های یادگیریست و این همان کاری است که کودکان انجام می دهند، مخصوصا مقایسه با اندام جنس مخالف که تفاوت ها مشهود هستند.

کودکان جذب تفاوت ها می شوند و این راهی است که از طریق آن شناخت خود را از جهان گسترش می دهند.

در همین راستا، لمس کردن نیز جزئی از شناخت و یادگیری است.

لمس کردن، در واقع همان چیزی هست که سطح اضطراب والدین را بالا می برد، اما نگران نباشید!
 
 

لجبازی کودک و نگرش های تربیتی نادرست

 نگرش های شما به عنوان والد در تشدید مشکل لجبازی و نافرمانی در کودکتان تاثیر زیادی دارد. همه والدین در مورد فرزندان خود عقاید و نگرش هایی دارند. برخی از این عقاید منطقی و سودمند و برخی دیگر غیر منطقی و بیهوده هستند.عقاید منطقی، عقایدی هستند که دلیلی برای آن ها وجود دارد. انعطاف پذیر هستند و منجر به بروز رفتارها و هیجانات متعادل و مناسب می شوند.


عقاید غیر منطقی عقایدی هستند که دلیلی برای آن ها وجود ندارد. انعطاف پذیر و مطلق هستند،با جهان پیرامون خود هماهنگی ندارند، مانع دستیابی انسانی به اهدافش می گردند و در نهایت به بروز رفتارها وهیجانات نامناسب وناراحت کننده می انجامند.

رفتار والدین احتمالآ مبتنی بر ترکیبی از عقاید منطقی و غیر منطقی در مورد فرزندشان و رفتارهای مقابله جویانه وی است. نگرش های منطقی و غیر منطقی والدین،در حد وسط چهار طیف فکری که در هر فردی وجود دارد، قرار می گیرد. این طیف ها عبارتند از :

۱- پرتوقعی- تفکر ترجیحی- بی توجهی
پرتوقعی نگرشی است که به موجب آن یک پدر یا مادر به شکلی خدا گونه می پندارد فرزند من و دیگران باید به شکلی که من می خواهم رفتار کنند.این طرز فکر بسیار خشک،بزرگ منشانه و غیر منطقی است، زیرا هیچ قانونی در طبیعت وجود ندارد که فرزند شما یا هر فرد دیگری را مجبور به رفتار مطابق دستور شما بکند. این خود خواهی هیچ نقطه ای ندارد جز عصبانیت شما، زیرا کودک نافرمان در بسیاری  از مواقع قوانین اعلام شده توسط والدین را نقض خواهد کرد.

۲- احساس شکست خوردگی- احساس نگرانی- بی احساسی.
احساس شکست خوردگی حالتی ذهنی است که به موجب آن پدر و مادر فکر می کند. کارهای فرزند من بسیار نا خوشایند، خیلی بد و بسیار نارا حت کننده است. رفتار های زشت او کاملآ مرا خرد کرده است . این طرز فکر کاملآ غیر منطقی است، زیرا کلمات بسیار نا خوشایند،خیلی بد وبسیار ناراحت کننده به این معنا هستند که چیزی ۱۰۰ درصد بد است، یعنی بدتر از هر چیز بدی که ممکن است برای یک فرد پیش بیاید.


اختلال نافرمانی و لجبازی کودک
۳- عدم تحمل ناکامی- تحمل ناکامی- انکار ناکامی.
عدم تحمل ناکامی زمانی رخ می دهد که والدین هنگام بروز مشکلات دست از تلاش ومبارزه بردارند وبخود بگویند، من باید بی هیچ تلاش وکوششی از همکاری فرزندم برخوردار باشم چون اصلآ نمی توانم عدم همکاری او را تحمل کنم. فرزند من باید خودش بداند که رفتار صحیح چیست وهمان گونه عمل نماید. این طرز فکر باعث نا هماهنگی در رفتار والدین می شود زیرا بعضی از آن ها معتقدند که مجبورنیستند خود را به درد سر بیاندازند و به سختی تلاش کنند تا به نتیجه برسند. این طرز فکر والدین را از پیگیری هر برنامه ای جهت کمک به فرزند نافرمان باز می دارد.
 
 

خصوصیات کودک ۹ ساله که آینده او را رقم می زند!

 خصوصیات کودک ۹ ساله، پرخاشگری در کودکان ۹ ساله، علت لجبازی دختر ۹ساله، لجبازی کودک ۹ ساله و روانشناسی دختر ۹ ساله در این مقاله آورده شده است.


کودکان معمولاً در یک توالی طبیعی و قابل پیش بینی از یک نقطه عطف رشد به مرحله بعدی پیشرفت می کنند. اما هر کودک با سرعت خودش رشد می کند و مهارت کسب می کند. برخی از کودکان ممکن است در یک زمینه مانند زبان پیشرفت کنند، اما در زمینه دیگری مانند رشد حسی و حرکتی عقب باشند.

 
خصوصیات کودک ۹ ساله
کودکان هشت تا ده ساله هنوز در سنی هستند که روانشناس معروف اریک اریکسون آن را دوره سخت کوشی در مقابل حقارت می نامد.

تا پایان دوره راهنمایی، یاد می گیرند که چگونه با همسالان خود ارتباط برقرار کنند، با قوانین اجتماعی سازگار شوند و از بازی آزاد به تعاملات و انتظارات ساختارمندتر تبدیل شوند.

به عنوان مثال، کودک شما ممکن است بازی های مفصلی را توصیف کند که در آن می تواند در زمان سفر کند، آینده را ببیند یا موجودات جادویی را اهلی کند.

کودک ۹ ساله در دوره ای از رشد قرار گرفته است که درواقع دروازه ورود به نوجوانی است. به عبارتی دیگر فرزند ۹ ساله شما همچنان کودک محسوب می شود؛ ولی مستقل تر می شوند و به اندازه ی کافی به بلوغ می رسند که بتوانند بسیاری از مسئولیت ها را بپذیرند.

لجبازی کودک ۹ ساله
والدین کودک ۹ ساله معمولا از لجبازی کودک خود شاکی هستند این عبارتی است که یکی از  مراجعان در شکایت از لجبازی کودک ۹ ساله خود بیان کرده بود.

“من یک دختر ۹ ساله دارم که بسیار لجباز است، او می خواهد هر کاری که می خواهد انجام دهد. برای مثال، او نمی‌خواهد زیرپیراهن بپوشد، غذا نمی خورد و در برابر تمام خواسته های من مقاومت می کند.”

در این شرایط باید درک کنید که لجبازی کودک شما ممکن است راهی برای اعمال احساس استقلال و قدرت او باشد، این کار ممکن است برای شما مشکلات زیادی را به همراه داشته باشد اما مرحله ای ضروری برای کودک است.

در این سن، فرزند شما متوجه شده است که دیگران چگونه واکنش نشان می دهند و اکنون رفتارهایی را از خود نشان می دهد که بر دیگران تاثیر می گذارد.

وقتی بچه‌ها از انجام کاری امتناع می‌کنند و ما برای جلوگیری از جنگ تسلیم می‌شویم، به آن ها نشان می دهیم که می توانند با امتناع خود موفق شوند.

ممکن است در ابتدا دشوار باشد زیرا او عادت دارد به آنچه می خواهد برسد. می توانید با دادن گزینه به آن ها شروع کنید برای آن ها دو گزینه بگذارید و اجازه دهید که استقلال آن ها نیز رشد کند.

علت لجبازی دختر ۹ساله
کودکان ویژگی لجبازی را به عنوان بخشی از شخصیت خود برای دستیابی به اهداف خود به کار می برد. این به این دلیل است که گاهی کودکان فکر می کنند که فقط با لجبازی می توانند به آنچه می خواستند دست یابند.

یکی از مؤلفه های رشد اجتماعی و عاطفی در کودکان ۸ تا ۱۰ ساله تمایل آن ها به افزایش استقلال از والدین و افزایش تمایل آنها برای دیده شدن به عنوان باهوش و آگاه است.
 

از آنجایی که کودکان در این سن برای یافتن ابزاری برای بیان خود تلاش می کنند، گاهی اوقات نافرمانی به نظر می رسند. در این هنگام والدین باید درک کافی را از استقلال کودک داشته باشند و اجازه دهند که کودکان نیز استقلال خود را رشد دهند البته این بدین معنی نمی باشد که والدین باید خط قرمز های خود را زیر پا بگذارد.


خصوصیات کودک 9 ساله
رفتار 
کودک می خواهد که کارها را به روش خودش برنامه ریزی کند.

در سن ۹ سالگی، بسیاری از کودکان به طور رو به رشدی دایره ی ارتباطات اجتماعی شان را گسترش می دهند تا با افراد دیگری بجز پدر و مادر ارتباط داشته باشند. در این زمان، کودک ۹ ساله همچنان به احساس امنیتی که از جانب والدین می باشد نیازمند است و به لحاظ الگو بسیار تحت تاثیر والدین می باشند.
 
 

درمان لجبازی کودکان

 درمان لجبازی کودکان چیست؟ واکنش نامطلوبی است که کودکان نسبت به محیط، شرایط و رفتار والدین از خود نشان می دهند. والدین پیش از تصمیم به بچه دار شدن باید رفتارها و مهارت های تربیت فرزند را بیاموزند تا از بروز ناهنجاری های رفتاری مانند لجبازی در کودکان پیشگیری شود. لجبازی جزو مراحل طبیعی رشد کودک است و استثنا بردار هم نیست.


برخی اوقات از والدین می‌شنویم که «این بچه نیم وجبی داره تو روی من می‌ایسته»

این ایستادگی در مقابل والدین  تا شش یا هفت سالگی ادامه دارد و کم کم به مرحله کمون یا نهفتگی وارد می‌شود. تقریبا همه کودکان به درجاتی متفاوت، منفی کاری را از خود بروز می‌دهند.در مورد لجبازی کودکان بیشتر بخوانید: روش های مقابله با لجبازی کودک و نوجوان

علت لجبازی کودکان
کودکان از بدو تولد معمولا لجباز نیستند، اما برخی از آن ها به دلایل مختلف (رفتار والدی)  به چنین رفتاری عادت می کنند. همچنین کودکان لجباز در همه موارد انعطاف ناپذیر نیستند.
 

درک علت دقیق لجبازی برای کمک به کودکان برای کاهش این رفتار کلیدی است بنابراین این قسمت از مقاله را از دست ندهید.

لجبازی در کودکان امری طبیعی است، اما این از مشکلات والدین کم نمی کند. کارهای ساده ای مانند خوابیدن، حمام کردن یا خوردن می تواند باعث دعوا و درگیری میان مادر و کودک شود.  علت لجبازی کودکان می تواند شامل موارد زیر باشد:

نیاز شدیدی به تایید و شنیده شدن  توسط والدین خود دارد. بنابراین ممکن است توجه شما را جلب کنند.
می خواهد مستقل باشد.
عدم کنترل. یکی دیگر از دلایل رایج افزایش لجبازی در کودکان، احساس عدم کنترل است. هنگامی که کودکان احساس می کنند هیچ کنترلی بر زندگی خود ندارند، شروع به لجبازی می کنند.
ویژگی های رهبری دارد و می خواهد رئیس باشد.
دوست دارد که کارها را با سرعت خودش انجام دهند.
لجبازی در کودکان می تواند ژنتیکی یا اکتسابی از محیط باشد.
ترس از تغییر. تغییر برای کودکان ترسناک است، بنابراین آنها اغلب از لجبازی به عنوان اولین خط دفاعی خود استفاده می کنند. برخی از کودکان اگر به مکان جدیدی نقل مکان کنند یا به مدرسه جدیدی بروند، لجبازی بیش تری نشان می دهند.
حفظ هویت. برخی از کودکان برای حفظ هویت خود ارزش زیادی قائل هستند. بنابراین در چنین مواقعی تا حدی لجباز می‌شوند که حتی از دید دیگران فکر نمی‌کنند.
رهایی از درد. وقتی والدین سعی می کنند به هر طریق ممکن کودک را کنترل کنند، کودکان درد را احساس می کند و برای رهایی از این درد دست به لجبازی می زند.
ویژگی کودک لجباز
در اینجا برخی از ویژگی های کودک لجباز وجود دارد که باید به آن ها توجه کرد :

باهوش و خلاق هستند.
تمایل به زیر سوال بردن مسائل دارند.
آن‌ها می‌خواهند شنیده شوند و انتظار دارند که مورد تایید قرار بگیرند.
 مستقل هستند.
معتقد هستند که باید به نتیجه دلخواه خود برسند.
ممکن است کج خلقی و لجبازی مکرر داشته باشد.
همه چیز را با سرعت خود انجام خواهند داد.
باید به هدفی که دارد برسد حتی اگر قوانین را زیرپا بگذارد.
 
 

بازی درمانی کودکان| انواع، فواید، تکنیک ها

 بازی درمانی کودکان (Play Therapy)، بازی درمانی در منزل یک تعامل درمانی بین کودک و درمانگر است که از طریق ارتباط نمادین در بازی در جست و جوی راه‌هایی برای کاهش اشفتگی هیجانی کودک می باشد.


بازی درمانگر بدون توجه به ارزش ها، رفتار های پذیزفته شده کودک را درک می کند و با منعکس کردن آنچه که کودک می گوید، افکار و احساسات وی را اصلاح می کند. به مرور بازی به وسیله ای تبدیل می شود که کودک می تواند از طریق آن، به ضمیر ناخود اگاه خود بپردازد و احساسات، ترس ها و نگرانی های خود را ابراز نماید (انگجی و عسگری، ۱۳۸۵)

والدین نقش مهم و اساسی در درمان کودک دارند، در ابتدا درمانگر معمولاً با انجام مصاحبه با یک یا هر دو والدین شروع می کند تا اطلاعاتی در مورد کودک جمع آوری کند و بفهمد مشکل ارائه شده چیست و دلایل احتمالی آن را در دست داشته باشد.

سپس درمانگر به طور جداگانه با کودک مصاحبه کرده و بازی کودک را به تنهایی تماشا کند. مشاهده نحوه تعامل والدین و کودک در این مقطع می تواند اطلاعاتی در مورد رابطه والد با کودک و میزان دلبستگی کودک در اختیار درمانگر قرار دهد که برای شروع و روند درمان ضروری می باشد.

بازی درمانی چیست؟
بازی درمانی روشی است که به وسیله آن، ابزارهای طبیعی بیان حالت کودک، یعنی بازی، به ­عنوان روش درمانی به کار گرفته می شوند تا به کودک، کمک کند فشارهای احساسی خویش را تحت کنترل قرار دهد. تکنیک های بازی درمانی در موارد زیر به کار می رود:

مشکلات خانوادگی (مانند طلاق والدین)
ناخن جویدن
شب ادراری اختلال رفتاری
بیش فعالی
قربانی سوء استفاده از کودکان
اختلال سلوک
بازی درمانی برای اضطراب
استرس
ترس و فوبیا
دروغ گویی
رفتار پرخاشگرانه
این نوع درمان در مورد تعلیم وتربیت کودکان استثنایی نیز از جایگاه ویژهای برخوردار است.(محمداسماعیل، ۱۳۸۸).

کودک درزندگی روزانه نیازمند است که خود را از نگرانی­هایی که فشار محیط در او ایجاد می­کند رها سازد. بازی بهترین وسیله ای است که او را در رسیدن به این هدف از راه تغییر عواطف کمک می کند. کودک می­تواند احتیاجات و امیال سرکوفته خود را از راه بازیهای گوناگون ارضا کند. همچنین بازی او را قادر می­سازد که نقشه­ هایی را برای حل مسایل خود طرح کند که در تامین بهداشت روانی تاثیر بسزایی دارد. (قزوینی­نژاد، ۱۳۸۷).

پیشنهاد مشاور:

ما در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان به شما کمک می کنیم تا با بازی درمانی مسائل و احتیاجات کودک خود را بشناسید و با بازی درمانی آن ها را درمان کنید.


بازی درمانی کودکان
تاریخچه بازی درمانی
اولین بحث های شناخته شده در مورد ارتباط بازی و آموزش به فیلسوفان یونانی افلاطون و ارسطو برمی گردد. در قرون وسطی، نظریه‌های مربوط به بازی وجود ندارد و اولین نظریه‌های واقعی در قرن نوزدهم توسط شیلر، اسپنسر یافت شد، که ذکر کرد بازی برای تخلیه انرژی بیش از حد کودکان است و به سادگی باعث سرگرمی او می‌شود.

شفر روان‌شناس آمریکایی می باشد که بسیاری او را «پدر بازی‌درمانی» می‌دانند اما ایده بازی درمانی کودکان سال ها قبل توسط آنا فروید مطرح شد، وی باور داشت که باید سیستمی را توسعه داد که از بازی کودکان به شیوه ای مشابه با رویاها در روانکاوی بزرگسالان استفاده شود. ملانی کلاین اظهار داشت که بازی درمانی دسترسی مستقیم به ناخودآگاه کودک را فراهم می کند. بنابراین می توان گفت که بازی درمانی به شکلی که ما اکنون داریم نتیجه تلاش بسیاری از روانشناسان، روانکاوان و فیلسوفان می باشد.
 
 

مشاوره کودک و نوجوان:با کودک مجسمه‌بازی کنید

 کودک را روبروی خودتان روی صندلی بنشانید و از او بخواهید که دست‌هایش را روی زانوهایش بگذارد. البته کودک نفس خواهد کشید! ولی باید سعی کند مانند مجسمه بی‌حرکت بماند و حتی دست‌ها یا بینی‌اش را تکان ندهد. با تمرین، او می‌تواند یک دقیقه بی‌حرکت بنشیند و بعضی از کودکان می‌توانند پنج دقیقه یا بیشتر بی‌حرکت بمانند. هرچند روز یکبار بازی را تکرار کنید تا آگاهی او را نسبت به کنترلش روی حرکات، بالا ببرید. فراموش نکنید که او را به خاطر پیشرفت، هر چقدر اندک، شدیدا تحسین کنید.


نگاه کنید تا زمان بگذرد

یک راه حل واقعی برای طولانی کردن زمان، ایجاد کردن موقعیتی است که نیازمند آرام نشستن است. به تدریج به او بگویید که انتظار دارید چگونه رفتار کند. یک مداد و یک ورق کاغذ بردارید. برای هر زمانی که او باید آرام بنشیند یک شکل، مثلا ستاره، دایره یا یک صورت خندان بکشید. برای مثال، ده دقیقه آرام نشستن نیازمند کشیدن ده ستاره است. با گذشتن هر دقیقه، او باید یکی از شکل‌ها را رنگ کند یا‌هاشور بزند. هنگامی که تمام ستاره‌ها یا شکل‌ها‌هاشور خوردند، زمان تمام شده و او بازی را برده است.

فرود موفقیت‌آمیز

این یک راه‌حل سرگرم‌کننده است که با آن می‌توانید به صورت تصویری، به کودک خود نشان دهید که از او چه انتظاری دارید. کودک را وادارید که وانمود کند ر حال نشستن روی صندلی هواپیماست و کمربندش را هم بسته است. به او بگویید که شما خلبان هستید و اعلام می‌کنید که علامت روی کمربند ایمنی «روشن» است. این بدان معناست که او باید همانجا بنشیند. سپس چراغ کمربند را «خاموش» کنید تا بدین ترتیب کودک بتواند بلند شود و بایستد. با تکرار این بازی، به تدریج زمان نشستن را افزایش دهید.

کودک را به صندلبی بچسبانید

وانمود کنید که صندلی را قبل از این که کودک بنشیند، به چسب آغشته کرده‌اید ـ یا این که بگذارید خودش این تصور را بکند. وقتی او را به صندلیش «چسباندید»، از او بخواهید که دیگر به اشیاء یا افرادی که همانطور به صندلیشان چسبیده‌اند و بسیار آرام نشسته‌اند، توجه کند.مشاور کودک و نوجوان

زمان را برگردانید

– در مورد کودکانی که در آرام نشستن مشکل دارند، انتظارات خود را دقیقا معلوم کنید. سپس به او بگویید که برای هر دقیقه‌ای که آرام بنشیند، به او زمان را بر خواهید گرداند.

– در ازای هر دقیقه خوب نشستن، اجازه دهید یکی دو دقیقه، کاری را که دوست دارد انجام دهد. زمان را ثبت کنید.

– کودک را به خاطر بردباریش عمیقا تحسین کنید.

– به کودک تفهیم کنید که در ازای دقایقی که آرام نمی‌نشیند، باید کار منزل بیشتری را انجام دهد، تلویزیون تماشا نکند و…. حتما از این زمان نیز یادداشت بردارید. ولی این نکته را در نظر داشته باشید که اگر مبنا بر این است که به این صورت او را تنبیه کنید و یا به او فشار بیاورید، زیاد هم او را لای منگنه قرار ندهید و سعی کنید بیش از حد به او فشار وارد نکنید.

کودکانی که دستورات را اطاعت نمی‌کنند

عدم پیروی کودک از دستورات والدین، می‌تواند عصبانی کننده و آزار دهنده باشد. در انتهای روز شما از تکرار کردن، بحث کردن، نق زدن و کلک زدن‌های او به ستوه می‌آیید. اولین چیزی که باید به خاطر بسپارید این است که تعداد خواست‌ها و فرامین‌تان معقول باشد تا کودک تبدیل به پادو یا کارگر شما نشوند. دومین مسأله این است که در لحن و عمل، خوشایند و منطقی باشید.

گاهی کودکان به این دلیل عادت به بی‌توجهی نسبت به دستورات می‌کنند که به خوبی می‌دانند دستورات، پیش از جواب دادن به آنها، بارها تکرار خواهند شد. یاد گرفته‌اند که چه مدت طول می‌کشد تا والدینشان به اندازه کافی عصبانی شوند و آنها را مجبور به اطاعت کنند. همچنین می‌دانند که ممکن است والدینشان تسلیم شوند و خودشان کار را انجام دهند. با این حال، گاهی جواب ندادن صرفا به دلیل سرکشی و نافرمانی، و گاه به دلیل انتظارات زیباده از حدی است که داریم و یا انتظاراتی که به وضوح آنها را بیان نمی‌کنیم.

اگر کودکتان می‌فهمد ولی ندرتا از دستورات شما تبعیت می‌کند، راه حل‌های زیر را امتحان کنید. ما خودمان این راه حل‌ها را کارساز یافته‌ایم.
 

صریح و دقیق باشید

ما اغلب چنان گرفتار صادر کردن فرامین هستیم که نمی‌فهمیم چقدر از کودک انتظار داریم. کودک ممکن است نداند معنای «اتاقت رو تمیز کن» چیست. ممکن است معنای اتاق تمیز برای او، با انتظارات ما مطابقت نکند. همچنین گاهی والدین چنان پشت سر هم دستوراتی صادر می‌کنند که کودکان قادر به یادآوری آنها نیستند. و نهایتا این که گاهی والدین از کودکانشان خواهش می‌کنند که کاری را انجام دهد، در حالی که قصدشان این بوده است که به او بگویند که باید آن کار را انجام دهد.

کاری را که می‌خواهید، دقیقا با کلمات ساده و قابل فهم بیان کنید. و آن را به صورت دقیق شرح دهید.
 
 

اهمیت بازی برای کودکان

 اهمیت بازی برای کودکان رسیدن به تکامل عقلی و احساسی می باشد که خلاقیت کودکان را محک زده و آن را تقویت می کند. همچنین یک نوع روش برای آموزش کودکان می باشد. حتی این روش برای آنان که مشکل گفتاری نیز دارند هم راه گشا و قابل استفاده میباشد.

بازی درمانی کودکان به روش های مختلف به کودکان کمک می کند تا از راه بازی کردن یک پشتیبانی خوب دریافت کرده و با استفاده از احساسات و عواطف بسیار اندیشه های خود را بیان کرده و از مشکلات خود بگویند.
همچنین این روش کمک می کند تا کودکان بیاموزند چگونه روابط خود را کنترل کرده و درهنگام عصبانیت و یا خوشحالی چه رفتاری از خود بروز دهند. در این روش کودکان با استفاده از شیوه های مدیریتی مشکلات خود را حل کرده و اضطراب و استرس را در خود کاهش دهند.
اهمیت بازی برای کودکان
 اهمیت بازی برای کودکان، روانشناسان و روانپزشکان مشاوره کودک، مجموعه ای بسیار از اسباب بازی ها را در اختیار کودک قرار می دهد و با او درباره این اسباب بازی ها صحبت کرده و همبازی میشود تا رابطه نزدیکی را با او پیدا کند سپس با کفتار و صحبت کردن با زبان کودکان مشکلات او را ریشه یابی می کند. در ادامه اهمیت بازی برای کودکان ذکر شده است:
۱.بازی کنید و یاد بگیرید
بازی یک “مدرسه” غیرقابل مقایسه است زیرا در قلب یادگیری و سرگرمی کودک شما قرار دارد. این به کودک اجازه می دهد تا راحت تر بیاموزد زیرا این فعالیت فوق العاده است که به او امکان می دهد نیازهای اولیه خود را برای حرکت، آزمایش و یادگیری با لذت برآورده کند.

بازی مناسب یک محیط سرگرم کننده و محرک برای کودک برای یادگیری به روشی طبیعی و جذاب فراهم می کند زیرا هنگام بازی، کودک انگیزه ای برای کشف، آزمایش و یادگیری چیزهای جدید پیدا می کند. تفکر انتقادی، حافظه و تمرکز آنها را بهبود می بخشد و به آنها اجازه می دهد تا پازل ها، تحقیقات، توسعه استراتژی هایی را برای پیروزی ایجاد کنند.

بازی به کودک اجازه می دهد تا دنیای اطراف خود را از راه عملی آزمایش و کشف کند. او می تواند ایده های مختلف را آزمایش کند، اشتباه کند و از تجربیات خود در حین بازی درس بگیرد.

۲. بازی کنید و مهارت های اجتماعی را توسعه دهید
اهمیت بازی برای کودکان اجازه می دهد تا با همسالان خود ارتباط برقرار کند، مهارت های اجتماعی مانند ارتباط، همکاری، اشتراک گذاری و حل تعارض را توسعه دهد. آنها یاد می گیرند که احساسات خود را مدیریت کنند، همدلی را توسعه دهند و دیدگاه های دیگران را درک کنند.

بازی‌هایی که در دوران کودکی به کودک ارائه می‌شود بر شخصی که او تبدیل می‌شود، از طریق تعامل با محیط خود، و همچنین نحوه تعامل ما با او تأثیر می‌گذارد.
بنابراین، دادن یک عروسک یا یک ماشین اسباب‌بازی به یک دختر بچه تصمیمی است که بر درک او از آنچه «عادی» است یا نه، یعنی هنجارهای والدین و اجتماعی تأثیر می‌گذارد. بنابراین، هر یک از والدین، پدربزرگ ها و مادربزرگ ها و عزیزانشان هنگام ارائه یک هدیه ناخودآگاه انتخاب می کنند.

هیچ هدیه بد یا بازی بدی وجود ندارد، این شما هستید که انتخاب می کنید چه چیزی با کودک و شخصیت او مطابقت دارد. یادگیری و بازی باید لحظه ای خاص بین کودک و اسباب بازی هایش باقی بماند، اما اگر این کار را با برادران و خواهرانش داشته باشد. هر کدام و البته پدر و مادرش. بازی کردن با هم، افراد در هر سنی و افراد را دور هم جمع می کند و تعاملات را به طور فعال تسهیل می کند. با بازی با فرزندتان، بدون اینکه لزوماً توجه داشته باشید، تعامل خواهید داشت و زمان با کیفیتی را با او سپری می کنید.

۳. بازی کنید تا یاد بگیرید در جامعه زندگی کنید
کودک با دو دنیا بازی می کند، یکی خارق العاده و دیگری واقعی. در طول بازی، او می تواند موقعیت ها، وقایع شاد یا ناخوشایندی را که تجربه کرده است، دوباره به تصویر بکشد. این بازی به او اجازه می دهد تا مهارت های اجتماعی مانند، از جمله، اهمیت انتظار نوبت، حل مشکلات و درگیری ها یا مهارت های مکالمه را برجسته کند…

از طریق بازی، کودک به دنبال درک قوانین زندگی در جامعه و ساختن نظریه هایی درباره جهان است. اطراف آنها به طور خاص، درک احساسات و قوانین رفتاری می تواند برای بسیاری از کودکان مبتلا به سندرم اوتیسم کار دشواری باشد. بنابراین، بازی در تشخیص حالات چهره و بازتولید آنها می تواند به آنها کمک کند تا در هنگام مواجهه با آنها، آنها را رمزگشایی کنند.

۴. بازی کنید تا بیدار شوید
برای بسیاری از کودکان اهمیت بازی برای کودکان میل به کشف به حدی است که تمام اشیاء زندگی روزمره توجه آنها را جلب می کند و برای آنها ارزش اسباب بازی دارد. برای سایر کودکان، به ویژه برخی از کودکان دارای معلولیت، کشف جهان باید بیشتر تحت نظارت باشد. در نتیجه کودک را برای تعامل با محیط خود برانگیزد. لازم است با قرار دادن آن در حضور محرک های متنوع، آن را به شیوه ای داوطلبانه تر درخواست کرد. یک آزمون و خطای طولانی برای یافتن محرک مناسب آغاز می شود، نه خیلی کم و نه خیلی تهاجمی.

اهمیت بازی برای کودکان

چگونه با کودک بازی کنیم؟
من فکر می کنم که ما باید از قبل درک کنیم که انجام این کار چقدر مهم است، زیرا وقتی کودک با او بازی می کند، اعتماد به نفس خود را تقویت می کند، مخزن عاطفی خود را پر می کند، احساس امنیت خود را پر می کند، این به او زمان دادن به معنای ورود به دنیای خود است.
 

اهمیت بازی برای کودکان همچنین قدرت فوق العاده ای در تنظیم احساسات دارد زیرا در واقع ما به عنوان والدین به مرور زمان متوجه خواهیم شد که وقتی برای بازی با کودک خود وقت بگذارید، او به تدریج مهارت های خودتنظیمی را در او ایجاد خواهد کرد. ناامیدی بسیار کمتر، خشم بسیار کمتر، او صبر را یاد خواهد گرفت، او چیزهای زیادی خواهد آموخت، به طوری که من فکر می کنم این از قبل کلید است.

پس چگونه با او بازی کنیم؟ من فکر می کنم باید از این فرض شروع کنیم که این لحظه اوست و اجازه دادن به آن برای هدایت بازی اساسی است. اینکه او دقیقاً در آن زمان می‌توانست قدرت ابتکار عمل، تعیین قوانین خود را داشته باشد. بنابراین بازی با فرزند شما لازم نیست طول بکشد، حتی ده دقیقه در روز برای او افسانه است. پس این نیز بسیار مهم است که ما به عنوان والدین کمتر احساس گناه کنیم زیرا گاهی اوقات نمی‌خواهیم بازی کنیم یا وقت نداریم و این نیز برای کودک یادگیری مثبت است. بنابراین اجازه دادن به او برای فرار، بودن در کنار او در این لحظات در ساخت او اساسی است.
 
 

۱۱ بازی با کودک ۹ ساله که باید انجام دهید!

 بازی با کودک ۹ ساله برای افزایش و بهبود یادگیری خلاقانه، افزایش عزت نفس و حس کنجکاوی آن هاخیلی مفید است. بسیاری از والدین تصور می کنند که کودک ۹ ساله آن ها دیگر تمایلی به بازی ندارد، اما اینگونه نیست. در حقیقت بازی راهی برای یادگیری در مورد خودشان و دنیای اطرافشان است

کودک از نه تا ۱۲ سالگی به بازی های زیر علاقه مند است:
ورزش های تیمی (فوتبال، والیبال، بسکتبال و غیره)
رشد علاقه به رشته های هنری و ایجاد وسایل جدید مانند موسیقی، رقص، نقاشی یا صنایع دستی
توانایی بالا در ایجاد و تکمیل پازل یا نقشه
علاقه مند به اختراع و کشف وسایل جدید
به داستان‌ و اجرای نمایش علاقه دارد مثلا می تواند نمایش عروسکی برای خانواده خود اجرا کند.
باخت را یاد میگیرد و می تواند برای برد تلاش کند.
اسباب بازی برای پسر ۹ ساله
دوچرخه سواری
طناب بازی
 پیاده روی
اسکیت برد
پینگ پنگ
شنا 
فوتبال
وسایل اسکی
تنیس
هرکدام از اسباب بازی ها با توجه به نیاز و علاقه مندی کودک شما می تواند تهیه و استفاده شود.

 



بازی با کودک ۹ ساله
۱.بازی با کاغذ
مداد رنگی و کاغذ برای بازی کودک نه ساله کافی است، تنها لازم است کمی خلاقیت داشته باشید. اگر کودک شما خسته است کافی است دفتری برای بازی تهیه کنید و اسم دفتر را دفتر بازی بگذارید. می توانید از بازی های قدیمی مثل اسم و فامیل یا دوز شروع کنید تا بازی های خلاقانه ای اوریگامی و بازی های خلاقانه دیگر.

۲. بازی های میزی
بایز بورد گیم یا بازی های میزی فعالیت های جالب و هیجان انگیزی برای کودکان است. از بازی های ساده مانند شطرنج گرفته تا بازی های دیگرمی تواند برای کودک هیجان انگیز باشد. اگر شطرنج ندارید می توانید سعی کنید با کاغذ و مهره شطرنجی بسازید و با این کار به کودک خود کمک کنید تا خلاقیت خود را نیز پرورش دهد.  خیلی از کودکان در سن نه و ده سالگی با جنگا بازی می کنند و علاقه زیادی به آن دارند.

 

۳. خلاقیت کودک خود را به کار ببرید
نقاشی، مجسمه سازی و ساخت داستان و شعر همه راه هایی برای بازی و همزمان به کار بردن خلاقیت کودک و افزایش هوش او است. بهترین راه برای افزایش خلاقیت استفاده از راه هایی است که کودک خلاقیت خود را به کار ببرد. علاوه بر این ساخت داستان های جدید به بیان و مهارت های زبانی کودک کمک بسیار زیادی می کند.

۴.  جستجوی گنج
بازی جست و جوی گنج ( treasure hunt) یک فعالیت در خانه است که تمام ابعاد ذهنی و جسمی آن ها را به کار می گیرد. در جاهای مختلف خانه هدایای کوچک آمده کنید و نقشه ای برای این گنج تهیه کنید و داستانی برای آن بسازید و علاوه بر آن معماهایی در آن قرار دهید تا این جست و جو را جذاب تر بسازد. این بازی باعث می شود که کودکتان تا ساعت ها با شما مشغول بازی و سرگرمی باشد. می توانید سرنخ ها را در کتاب یا چیزهایی قرار دهید که دوست دارید کودکتان به آن ها علاقه مند شود.
 
 

 

صفحه قبل 1 2 صفحه بعد